Την προηγούμενη Κυριακή σας έθεσα ένα ερώτημα : "Τι δοκιμάσατε για πρώτη φορά κι η γεύση του σας συγκλόνισε" και σας κάλεσα να απαντήσετε. Έλαβα αρκετές απαντήσεις, σημασία όμως δεν έχει ο αριθμός, πόσες ήταν δηλαδή, αλλά αυτό που με εξέπληξε ευχάριστα ήταν οι ίδιες οι απαντήσεις, όλα όσα γράψατε! Η μία απάντηση ήταν πιο ενδιαφέρουσα από την άλλη αλλά εκείνο που απόλαυσα ιδιαίτερα ήταν το γεγονός ότι το ερώτημα ήταν η αφορμή να ξεδιπλωθούν παιδικές μνήμες για κάποιους και για άλλους μνήμες και στιγμιότυπα από ταξίδια! Τελικά φαίνεται ότι οι γεύσεις λειτουργούν ως σημεία αναφοράς στη ζωή μας. Μπορεί να πετάξαμε ή να χάσαμε σε κάποια φάση της ζωής μας ημερολόγια, φωτογραφίες ή γράμματα, μπορεί η μνήμη να φθίνει με τα χρόνια αλλά οι γεύσεις θα παραμένουν για να μας βοηθούν να ανασύρουμε αναμνήσεις, να βοηθήσουν την ταλαίπωρη τεμπέλα μνήμη να επαναφέρει στιγμές από τις ζωές μας που αφήσαμε πίσω. Ομορφες αναμνήσεις, όμορφες στιγμές εν τέλει!
Όσοι απαντήσατε σας ευχαριστώ από καρδιάς! Μου δώσατε μεγάλη χαρά.
modernist
"Έχω δοκιμάσει υπέροχα πράγματα στη ζωή μου, πλην όταν δοκίμασα για πρώτη φορά, στην τρυφερή ηλικία των 23 χρόνων, ένα μέτρια ψημένο μοσχαρίσιο φιλέτο σε συνδυασμό με ένα Cote du Rhone, κυριολεκτικά συγκλονίστηκα.
Βέβαια θα φανεί αστείο, αλλά σοκ έπαθα και όταν για πρώτη φορά δοκίμασα καρμπονάρα, έστω αυτή του θρυλικού Pappas στην Κηφισιά. Όταν είσαι συνηθισμένος στην κουζίνα της μαμας και ξαφνικά γεύεσαι κρεμα γάλακτος με μπέϊκον κλπ, εμφανίζεται στη ζωή σου ένας καινούριος κόσμος."
Αgapa me an... dolmas (Αναστασία)
"Εγώ οσο αστειο και να φανει σε καποιους, αυτο που εφαγα και με συγκλόνισε ευχάριστα ειναι το μπροκολο! ο γες!! στα 29 μου εφαγα πρωτη φορα μπροκολο σουφλε και επαθα πλακα! τι εχανα τοσα χρόνια η ιδιότροπη! μ άρεσε και σαν σαλατα με μπολικο λεμόνι και λαδάκι.....ειμαι αρκετα ιδιοτροπη και δυσκολα δοκιμάζω γευσεις"
Dark Chef
"Χμμ... Ωραίο θέμα ανοίγεις και πολύυυ μεγάλο! Λοιπόν, μια και το μενού σου έχει σήμερα ρεβύθια, μήπως τυχαίνει να τα έχεις δοκιμάσει φρέσκα και πράσινα κατευθείαν μέσα από το φασολάκι τους? Να μια γεύση 100% αυθεντική, που δεν πρόκειται να ξαναβρώ αλλού -και πλέον...
Το κατακίτρινο ψωμί από αλεύρι καλαμποκιού (το οποία καλαμπόκια μάζεψε η ίδια η γιαγιά από το χωράφι), ψημένο σε παραδοσιακό ξυλόφουρνο του χωριού (που επίσης δεν υπάρχει πια).
Το χειροποίητο κατσικίσιο τυρί, από το γάλα της κατσίκας που μεγαλώνει στην αυλή σου.
Ο τραχανάς σούπα, πάλι από χειροποίητο τραχανά φτιαγμένο από έμπειρα χέρια θείας στο χωριό.
Το πραγματικό ξυνόγαλα (πάλι από την ίδια θεία)
Η πρώτη φορά που έφαγα αληθινό γιαούρτι και διαπίστωσα πως το τυποποιημένο κεσεδάκι με το "γιαούρτι" του σούπερ μάρκετ είναι απλά ξινό γάλα με ζελατίνη.
Οι ελιές της μαμάς, μαζεμένες από τα δέντρα της αυλής (και πάλι καμία σχέση με αυτές του μπακάλη / του σούπερ μάρκετ)
Το ελαιόλαδο από τις ελιές της αυλής.
Τα βραστά άγρια χόρτα (αυτά που μαζεύει η μαμά στο χωριό, από την αυλή)
Η πράσινη σαλάτα με τα ίδια χόρτα (κάποια από αυτά είναι απίστευτα νόστιμα και ωμά)
Τα βερίκοκα του κήπου (αυτά που ΜΥΡΙΖΟΥΝ ενώ απλά περνάς δίπλα από την φρουτιέρα)"
.
.
.
Σταματάω γιατί η λίστα είναι ατελείωτη και θα γράψω σεντόνι (όχι ότι δεν έχω γράψει ήδη -σόρυ κιόλας). Αλλά νομίζω φαίνεται που το πάω!
Ξανθή
""Αναπολώ φαγητά και πίτες ψημένες στη γάστρα (στο χωριό μου η γάστρα είναι κάτι παραπλήσιο του ξυλόφουρνου).
Τα γεμιστά με λαχανικά από τον κήπο των γονιών μου.
Και εκείνο που μου έμεινε αξέχαστο είναι το αρνάκι που ψήσαμε φέτος το Πάσχα στον ξυλόφουρνο της Λίνας στην Κρήτη μέσα σε γάστρα με αλάτι και πιπέρι μόνο.
Οινόφιλη βιβλιοφάγος
Χοιρινές τσιγαρίδες(λίπος με λίιιιγο κρεατάκι),ξημερώματα Χριστουγέννων,ψηνένες στο τζάκι,τότε που κανείς δεν ήξερε τη χοληστερίνη και τα τριγλυκερίδια...Κουραμπιέδες,με αγνό,μοσχοβολιστό βούτυρο,που ψήνονταν στο ξυλόφουρνο και βόγγούσε το χωριό....
Κοκορέτσι,από τα χέρια του μπαμπά μου....
Τη χορτόπιτα της γιαγιάς.....
Κολωχτύπα,ψητή στα κάρβουνα στη Λακωνική Μάνη.....
Καιπιρίνια,με θέα τη Καλντέρα....
Το σπαγγέτι ναπολιταίν του Λόη....
Το χλωρό τυρί ,οι ματιές και το χοιρινό λουκάνικο της θείας στο χωριό....
Μπιζέλια ωμά,ξαπλωμένοι στο χορτάρι με τα ξαδέρφια....
Ξυλάκι παγωτό,από το πλανόδιο παγωτατζή...
Τηγανητά αυγά σε βούτυρο,μετά το μπάνιο για όλα τα πιτσιρίκια......
Ψωμί βρεγμένο με ζάχαρη,να κριτσανάει στο μωσαικό,και η μαμά να ωρύεται....
Να συνεχίσω;;Μ'έπιασε νοσταλγία...
amelie
- Λουκουμάς (αυτός με τη ζάχαρη) στο φούρνο της γειτονιάς μου όταν ήμουνα μικρή
- Τυρόπιτα με σφολιάτα
- Τάρτα φρανζιπάν στη Γαλλία (γεύση που με συγκλονίζει ακόμα και τώρα)
- Μιλκ-σέικ στα ΜακΝτόναλντς όταν δεν υπήρχαν ακόμα εδώ)
- Fudge στο Λονδίνο
- Σούπα με κολοκύθα
- Γλυκό Saint-Honore
- Χριστουγεννιάτικη γέμιση γαλοπούλας με κάστανα
Και...δυστυχώς πολλά άλλα!!!!
robin
ο λα λα! τέλειο το souvenir post crispy...και με εξαιρετικές ιδέες και αναμνήσεις..
χμ.. τα δικά μου συγκλονιστικά αρκετά βέβαια αλλά ας προσπαθησω να τα περιορίσω στα παρακάτω
- σοκολάτα (ούτε που θυμάμαι πότε.. πολύ μικρή προφανώς αλλά η γεύση και η αίσθηση της της παραμένει σταθερή και μοναδική, ανάλογα με την ώρα και την όρεξη από γάλακτος lacta ΄πως ... μέχρι bio raw cacao, seeds, κλπ ) και βέβαια με πολύ μέλλον ..
- home made bio πατάτες τηγανητές σε ελαιόλαδο με σως ροκφορ.. (ΟΧΙ blue cheese..αυστηρά ροκφορ)
- κρητική κουζίνα με ρακη (σταμναγκάθι, γραβιέρα, μαραθοπιτακια, χοχλιους..), 15 χρόνια κάθε χρόνο στα νότια χανιά..και στην παλιά πολή
- αχινοσαλατα κ αχινούς σε σφηνάκι με ρακη (Ν χανιά στην παλαιόχωρα)
- αστακομακαρονάδα (ελαφόνησος)
- χταποδάκι στα κάρβουνα με μπλε βαρβαγιάννη (ελαφόνησος)
- συναγρίδα ψημένη στο αλάτι
- το fusion λαβράκι ταρτάρ με lime σως - βασικά όλο το non meat menu της σπονδης (jerome serres & arnaud bignn)
- το γιουβετσάκι με γαρίδες (Βαρούλκο)
- το μακαρον
- το daquiri φράουλα από νωρίς ..αυστηρά σε παραλία
- άγριος σολωμός αλάσκας
- το sushi
- το dry martini με καλή παρέα και πολύ καλή μουσική
- οι Βέλγικες μπύρες με ποικιλία τυριών
- το gluhwein τα χριστούγεννα με χιόνια απο νωρίς
και αρκετά ακόμα
ας μη συνεχίσω άλλο - πείνασα, δίψασα..
buona notte ;)
Cleomenis Zosimas
"Στο πνεύμα της ανάρτησης: ρεβύθια στη Σίφνο σε ξυλόφουρνο. Αποκάλυψη. Πρόσεξες ότι ο γείτονάς σου έχει σκεπασταριά χωρίς σμάλτο; Πρέπει να είναι καλύτερη για τα ρεβύθια, δυστυχώς και μένα αυτή που μου φέρανε πριν χρόνια έχει σμάλτο για να είναι πιο "όμορφη". Αν ξαναπάω σίγουρα θα πάρω μία σκέτη, the pure thing. Είμαι σε καλό δρόμο πάντως να πετύχω το άρωμα του καπνού στο σπίτι, θα σε κρατώ ενήμερη."
Notoula
"1 και καλύτερο : Σούπα σκορπίνα, χρόοοονια πριν στους Παξούς, ψάρι από τον ψαρά γείτονα και μαγειρεμένη από την μαμά μου!
2 : Στην Πράγα, βελουτέ σούπα μπρόκολου που με έκανε να αλλάξω άποψη για τις σούπες !
3 : Στην Βουδαπέστη, πατατόσουπα σερβιρισμένη σε καρβέλι από ψωμί !
4 : Αν και δεν είμαι λάτρης των ζυμαρικών, ξετρελάθηκα (πριν ανακαλύψω την αλλεργία μου) με μία αστακομακαρονάδα πριν από δέκα χρόνια περίπου."
Updated εκτάκτως στις 2/12: το καλοκαίρι δοκίμασα το Σικάγο της Χαράς στα Πατήσια. Ακόμα έχω την γεύση του στο στόμα μου.
Lila Xagorari
"Fudge στο Λονδίνο, camembert στο Παρίσι και ψητό σκαθάρι (ψάρι) στην Περαία στη Θεσ/νίκη, μαζί με τα μυδοπίλαφα και τα σαγανάκια και την ψητή φέτα, γενικά η κουζίνα της Θεσ/νίκης με αφήνει άφωνη όσα χρόνια κι αν περάσουν!!!!!!!!!"
Αγγελική Ν
"Crispy μου με την ερώτησή σου είναι σαν να ταξίδεψα στον χρόνο!
Παγωτό σοκολάτα του Παπασπύρου, την εποχή που είχε γεύση!
Γενικά, όταν ήμουν μικρή με το φαΐ ήμουν δύσκολη! Λίγα πράγματα στο πιάτο μου, τα βασικά! Κυρίως τα γλυκά δεν μου άρεσαν! Τα θεωρούσα περιττά στην καθημερινή λιτή διατροφή μου. Ώσπου ένα απόγευμα παίζοντας στο δρόμο με άλλα παιδιά, φάνηκε ο παγωτατζής! Τα άλλα παιδιά τρέξαν να πάρουν χαρτζιλίκι από τους γονείς τους, για να αγοράσουν παγωτό. Εγώ έμεινα μόνη στο δρόμο, περιμένοντάς τους να γυρίσουν.
-Εσύ δεν θέλεις παγωτό? Ρώτησε ο παγωτατζής.
-Όχι, δεν μ αρέσει!
-Δεν μπορεί να μη σ αρέσει! Έχεις δοκιμάσει?
-Όχι!
-Πάρε ένα κέρασμα από μένα!
Ακόμα θυμάμαι την κρύα, γλυκιά, αρωματική, βελούδινη, σοκολατένια γεύση του μέσα στην κάψα του καλοκαιρινού απογεύματος! Μια γεύση με αίσθηση αμαρτίας, γιατί είχα παραβεί και έναν κανόνα: να μη δέχομαι γλυκά από αγνώστους...."
Π
"Αν αρχίσω και ανατρέχω σε γεύσεις που με συγκλόνισαν όταν τις πρωτοδοκίμασα θα φτιαξω ολόκληρο κατεβατό οπότε θα αρκεστώ σε κάποιες των τελευταίων χρόνων που τις έχω και πιο φρέσκιες στην μνήμη μου. Οι πιο πολλές είναι ιδιαίτερες οι επονομαζόμενοι 'κρυπτονίτες' που λεμε! Η ομελέτα με άγρια σπαράγγια,οι άγριες αγκινάρες αλλά και οι ήμερες με τη γνωστή γλυκόξινη σάλτσα ( ;), η γεύση της κάππαρης, οι τυλιχτές μελιτζάνες με γραβιέρα και σάλτσα τοματας, η τρούφα, και απο αλλαντικά η λούζα και η μπρεζάολα και απο γλυκά κάτι απο τα παιδικά μας χρονια το σαλάμι (ή μωσαικό).
Από facebook είχαμε τις εξής απαντήσεις:
Alex Grammenos:
"To sok to epatha nipio kai me akolouthi akomi.Ktipito augo me kakao!!!" (για όποιον ενδιαφέρεται ο Alex μας έδωσε και την συνταγή!)
Katerina Pagrati:
μμμμμμμμμμμμμ!!!!!Με πηγες πολυ πισω...οταν περιπου 5 χρονων ανακαλυψα κατω απο τον νεροχυτη της γιαγιακας μου μια γιαλα με τσερυ λικερ που εφτιαχνε μονη της.Οσο και να σου φανει παραξενο οταν δοκιμασα για πρωτη φορα τα μικρα ζουμερα βυσσινα που ειχαν ζαρωσει απο την ολη διαδικασια της προετοιμασιας(κανελες γαρυφαλα ζαχαρη κονιακ ...ηλιος) η εκρηξη γευσεων που αισθανθηκα στον ουρανισκο μου εφτασε σε ολο μου το σωμα.Ισως και απο το αλκοολ ...επειδη οπως θα καταλαβατε δεν αρκεστηκα σε ενα- δυο.Βλεπεις....πιανοντουσαν και ευκολα απο το κοτσανακι
Giannopoulos Konstantinos
Μαθητης ακομα , θυμαμαι την αντιδραση μου στο μαθημα της Λογικης όταν ακουγα δογματα του τυπου , ότι το γλυκο με το ξινο δεν ταιριαζουν γευστικα , ανεφερα το μελι με το γιαουρτι προς δυσαρεσκεια της στρυφνης καθηγήτριας. Χρονια μετα ανακαλυψα μια από τις μεγαλύτερες γευστικες ηδονες .Το πιπερι στη σοκολατα . Την επιγευση της μαυρης τρουφας . Θα ανεφερα αρκετα, απλα θεωρω ότι εκει που κατεληξα είναι, το όταν γεύεσαι τα παντα ,διαπιστώνεις ότι και η ζωη η ιδια εχει την πιο ομορφη γευση.~
Σημείωση: Οι απαντήσεις μπήκαν με χρονική σειρά λήψης και χωρίστηκαν σε δύο στήλες: Στη μία όσοι απάντησαν εδώ στο blog και στην άλλοι όσοι έδωσαν την απάντηση τους στο facebook.
Καλό, γιορτινό μήνα Δεκέμβρη σε όλους.
Τί ωραία ανάρτηση. Λυπάμαι που δεν πρόλαβα να μοιραστώ κι εγώ "την πρώτη φορά". Κάποια άλλη φορά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για την πρόταση ταινίας, θα την ψάξω!
Καλό Δεκέμβρη και σε σένα.
Μάγδα καλησπέρα και καλό μήνα!
ΔιαγραφήΌντως είναι από τις αναρτήσεις που ευχαριστήθηκα περισσότερο! Μακάρι να υπήρχαν περισσότερες συμμετοχές- αν και δεν είναι ποτέ αργά!
ΥΓ: Η ταινία είναι από τις ωραιότερες ταινίες που έχω δει τελευταία. Υπήρχε μια διάχυτη μελαγχολία που διαπερνούσε την οθόνη και σε τύλιγε και δεν σε άφηνε εύκολα, ούτε μετά το τέλος της ταινίας. Ο Τόνι Σερβίλο δίνει μια απίστευτη ερμηνεία!
ΔιαγραφήΤο πιο ωραίο είναι ότι, διαβάζοντας τις απαντήσεις των άλλων, αναγνώρισα κι εγώ πολλές άλλες πρωτιές που είχα ξεχάσει! Πολύ ωραία αναρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμελί καλησπέρα και καλό μήνα!
ΔιαγραφήΤο ίδιο έπαθα κι εγώ! Τελικά οι αχινοί που είχα αναφέρει δεν ήταν η μοναδική περίπτωση. Μπήκα στον πειρασμό να απαντήσω κι εγώ στο ερώτημα!!
Τι ωραία που βγήκε η ανάρτηση με τα σχόλια του κόσμου! Πραγματικά, όλες οι απαντήσεις ήταν μία και μία (άσχετο, οι φίλοι σου στο fb είναι από Κέρκυρα?)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο γι' αυτό που γράφεις στην αρχή, θα συμφωνήσω.Οι γεύσεις μπορούν και ανασύρουν όμορφες μνήμες, τις οποίες πάντα κουβαλάμε μέσα μας τελικά.
Καλό μήνα!
DC
ΔιαγραφήΚαλησπέρα και καλό μήνα! Ναι όντως βγήκε πολύ ωραία η ανάρτηση και χαίρομαι που αρέσει!
Ναι, υπάρχει ένας Κερκυραίος -από πού το κατάλαβες (υποθέτω από το επώνυμο που είναι κλασικά κερκυραίικο αν δεν κάνω λάθος!) :-)
Πολύ όμορφη ανάρτηση, Crispy!!! Διαβάζοντας τη θυμήθηκα και εγώ μια ρεβυθάδα με κρέας σε ξυλόφουρνο στη Κρήτη, που έφαγα πριν 10 χρόνια περίπου και τόσα άλλα!!! Μου έφτιαξες τη μέρα, Crispy!!! Να έχεις ένα όμορφο και δημιουργικό μήνα!!! Καλημέρα!!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΛία καλημέρα!
ΔιαγραφήΕπίσης εύχομαι όμορφο και γιορτινό το μήνα Δεκέμβρη, πολύ δημιουργικό και ...πολύ νόστιμο - το τελευταίο επιβάλλεται! :-)
Μμμμμ, αυτή η ρεβυθάδα πρέπει να ήταν όντως το κάτι άλλο!