Ναι, τις προάλλες ενεπλάκην πάλι σε συζήτηση υπερασπιζόμενη την αγγλική κουζίνα! Βέβαια η συζήτηση ήταν σε γραπτή μορφή κι όχι πρόσωπο με πρόσωπο (για καλή τύχη του συνομιλητή μου!) κι αυτή έγινε με αφορμή μια κοινοποίηση που έκανα στο facebook.
Ανοίγει παρένθεση: (Αποφάσισα να ανοίξω αποκλειστική σελίδα για το blog στο facebook, εννοείται με το όνομα του. Εκεί, εκτός από τις εδώ αναρτήσεις, κοινοποιώ θέματα κι άρθρα αποκλειστικά γαστρονομικού ενδιαφέροντος , περισσότερο για να υπάρχει αφορμή για συζήτηση και καλών προθέσεων κουβέντα. Οπότε όποιος θέλει ας το επισκέπτεται, κι αν το βρει ενδιαφέρον ας το βάλει στις σελίδες που παρακολουθεί. Κι έτσι θα εντοπίσω όσες δικές σας σελίδες μου έχουν ξεφύγει μέχρι τώρα!). Κλείνει η παρένθεση.
Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα που λέει κι ο λαός. Καβγάς από εδώ, συζήτηση από εκεί, βλέπω να παίρνω τον τίτλο της πιο ένθερμης υποστηρίκτριας της αγγλικής κουζίνας. Πριν όμως μου παραδώσετε τον τίτλο, μετά βαϊων και κλάδων, θα ήθελα να απολογηθώ! Δεν είναι ότι λατρεύω την αγγλική κουζίνα, απλά είμαι εξοικειωμένη μαζί της παιδιόθεν, από τα χρόνια που έζησα στην Αυστραλία. Την εποχή που ήμουν εγώ εκεί, ουσιαστικά αυστραλέζικη κουζίνα δεν υπήρχε, το φαγητό των Αυστραλών ήταν η κουζίνα της μαμάς Αγγλίας. Αργότερα κι αφού είχα φύγει πια, η χώρα άρχισε να βρίσκει την ταυτότητα της μακριά από την αγκαλιά του στέμματος. Μέχρι και τον εθνικό ύμνο άλλαξε (μικρή είχα απαγγείλει άπειρες φορές το γνωστό "God save the queen") κι υπήρξαν και σκέψεις για αλλαγή της σημαίας. Όσον αφορά την κουζίνα, η αυστραλιανή άρχισε σιγά σιγά, κι εκμεταλλευόμενη την πλούσια χλωρίδα και πανίδα της χώρας, να βρίσκει τη δική της γαστρονομική σφραγίδα. Απ'ότι διαβάζω γίνονται πράγματα και θαύματα σε αυτόν τον τομέα.
Πίσω πάλι στα χρόνια που ζούσα εγώ εκεί. Αν κλείσω τα μάτια και προσπαθήσω να φέρω στον ουρανίσκο τη γεύση εκείνων των χρόνων, δύο λέξεις θα μου προκύψουν αυθόρμητα: sausage roll και meat pie. Εντάξει, τέσσερις λέξεις αλλά δύο φαγητά. Τα οποία ήταν και το αγαπημένο μου κολατσιό στο σχολείο. Και τα δύο πιάτα, εν τω μεταξύ, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την αγγλική κουζίνα.
To make a long story short, κοινώς για να μην πολυλολογούμε (αναστεναγμοί ανακούφισης ακούγονται από το αναγνωστικό κοινό!) μου ήρθε μια πελώρια λαχτάρα να ξαναδοκιμάσω αυτές τις αγαπημένες γεύσεις ξεκινώντας από τα sausage rolls. Τρώγοντας τα, αναμνήσεις με πλημμύρισαν και θυμήθηκα ότι τότε, εκείνη την εποχή αναρωτιόμουν γιατί τα ονόμαζαν sausage roll ενώ λουκάνικο δεν έβλεπα!
Ήταν απλό -θα δείτε το γιατί στην εκτέλεση της συνταγής. Τούτα εδώ δεν είναι απλά λουκανοπιτάκια, είναι απείρως πιο νόστιμα κι έχετε τα υπόψη για λαχταριστό ορεκτικό τώρα στις γιορτές.
Για περίπου 12 κομμάτια
450 γρ άριστης ποιότητας χωριάτικα λουκάνικα
2 φέτες ψωμί από τις οποίες θα έχετε κόψει την κόρα και θα έχτε τρίψει την ψίχα σε τρίμματα
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 πακέτο ζύμη σφολιάτα (των 500 γρ είναι υπεραρκετό)
λίγο ελαιόλαδο
1 αυγό
3 κουταλιές γάλα
λίγο σουσάμι
Βάζουμε σε ένα τηγάνι λίγο ελαιόλαδο και το ζεσταίνουμε σε χαμηλή προς μέτρια φωτιά. Προσθέτουμε τα κρεμμύδια και τα σοτάρουμε για 20-30 λεπτά μέχρι να καραμελοποιηθούν- δηλαδή να μαλακώσουν και να αποκτήσουν όμορφο χρυσαφί χρώμα.
Εν τω μεταξύ κάνουμε το εξής. Αφαιρούμε με ένα κοφτερό μαχαίρι (το "παπαγαλάκι" κάνει μια χαρά) το έντερο από τα λουκάνικα, βγάζουμε το κρέας και το τοποθετούμε σε ένα μπολ. Με τα δάχτυλα μας το τρίβουμε έτσι ώστε να θυμίζει κιμά.
Όταν τα κρεμμύδια είναι έτοιμα τα βγάζουμε από τη φωτιά και τα αφήνουμε λίγη ώρα να κρυώσουν.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς.
Στο μπολ με το λουκάνικο προσθέτουμε το τριμμένο ψωμί και το κρεμμύδι. Ανακατεύουμε με τα δάχτυλα μας.
Ανοίγουμε τα φύλλα σφολιάτας. Κόβουμε σε φύλλα πλάτους 10 εκ περίπου. Απλώνουμε λίγη από την γέμιση κατά μήκος της ζύμης. Κλείνουμε σφιχτά από τη μία μεριά, πιέζοντας με ένα κουταλάκι. Συνεχίζουμε με το επόμενο φύλλο κάνοντας την ίδια δουλειά. Θα χρειαστούμε 3-4 τέτοια φύλλα. Κόβουμε τα rolls στα 3 ή 4 ανάλογα πόσο μεγάλα τα θέλουμε. Χτυπάμε σε ένα μπολ το αυγό και προσθέτουμε το γάλα. Αλείφουμε την επιφάνεια των rolls με το μίγμα και από πάνω ρίχνουμε λίγο σουσάμι. Τα τοποθετούμε σε ένα ταψί στο οποίο έχουμε στρώσει αντικολλητικό χαρτί.
Ψήνουμε για περίπου 25 λεπτά ή μέχρι η επιφάνεια τους να αποκτήσει όμορφο χρυσοκαστανό χρώμα.
Είναι τελείως διαφορετικά από τα κλασικά λουκανικοπιτάκια όπου εντελώς εύκολα τυλίγουμε ένα λουκάνικο σε μια σφολιάτα... and that's all. Διαλέξτε ωραίο χωριάτικο λουκάνικο -παράγουμε μπόλικα- φτιάξτε τα και θα με θυμηθείτε!
Ανοίγει παρένθεση: (Αποφάσισα να ανοίξω αποκλειστική σελίδα για το blog στο facebook, εννοείται με το όνομα του. Εκεί, εκτός από τις εδώ αναρτήσεις, κοινοποιώ θέματα κι άρθρα αποκλειστικά γαστρονομικού ενδιαφέροντος , περισσότερο για να υπάρχει αφορμή για συζήτηση και καλών προθέσεων κουβέντα. Οπότε όποιος θέλει ας το επισκέπτεται, κι αν το βρει ενδιαφέρον ας το βάλει στις σελίδες που παρακολουθεί. Κι έτσι θα εντοπίσω όσες δικές σας σελίδες μου έχουν ξεφύγει μέχρι τώρα!). Κλείνει η παρένθεση.
Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα που λέει κι ο λαός. Καβγάς από εδώ, συζήτηση από εκεί, βλέπω να παίρνω τον τίτλο της πιο ένθερμης υποστηρίκτριας της αγγλικής κουζίνας. Πριν όμως μου παραδώσετε τον τίτλο, μετά βαϊων και κλάδων, θα ήθελα να απολογηθώ! Δεν είναι ότι λατρεύω την αγγλική κουζίνα, απλά είμαι εξοικειωμένη μαζί της παιδιόθεν, από τα χρόνια που έζησα στην Αυστραλία. Την εποχή που ήμουν εγώ εκεί, ουσιαστικά αυστραλέζικη κουζίνα δεν υπήρχε, το φαγητό των Αυστραλών ήταν η κουζίνα της μαμάς Αγγλίας. Αργότερα κι αφού είχα φύγει πια, η χώρα άρχισε να βρίσκει την ταυτότητα της μακριά από την αγκαλιά του στέμματος. Μέχρι και τον εθνικό ύμνο άλλαξε (μικρή είχα απαγγείλει άπειρες φορές το γνωστό "God save the queen") κι υπήρξαν και σκέψεις για αλλαγή της σημαίας. Όσον αφορά την κουζίνα, η αυστραλιανή άρχισε σιγά σιγά, κι εκμεταλλευόμενη την πλούσια χλωρίδα και πανίδα της χώρας, να βρίσκει τη δική της γαστρονομική σφραγίδα. Απ'ότι διαβάζω γίνονται πράγματα και θαύματα σε αυτόν τον τομέα.
Πίσω πάλι στα χρόνια που ζούσα εγώ εκεί. Αν κλείσω τα μάτια και προσπαθήσω να φέρω στον ουρανίσκο τη γεύση εκείνων των χρόνων, δύο λέξεις θα μου προκύψουν αυθόρμητα: sausage roll και meat pie. Εντάξει, τέσσερις λέξεις αλλά δύο φαγητά. Τα οποία ήταν και το αγαπημένο μου κολατσιό στο σχολείο. Και τα δύο πιάτα, εν τω μεταξύ, είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με την αγγλική κουζίνα.
To make a long story short, κοινώς για να μην πολυλολογούμε (αναστεναγμοί ανακούφισης ακούγονται από το αναγνωστικό κοινό!) μου ήρθε μια πελώρια λαχτάρα να ξαναδοκιμάσω αυτές τις αγαπημένες γεύσεις ξεκινώντας από τα sausage rolls. Τρώγοντας τα, αναμνήσεις με πλημμύρισαν και θυμήθηκα ότι τότε, εκείνη την εποχή αναρωτιόμουν γιατί τα ονόμαζαν sausage roll ενώ λουκάνικο δεν έβλεπα!
Ήταν απλό -θα δείτε το γιατί στην εκτέλεση της συνταγής. Τούτα εδώ δεν είναι απλά λουκανοπιτάκια, είναι απείρως πιο νόστιμα κι έχετε τα υπόψη για λαχταριστό ορεκτικό τώρα στις γιορτές.
Sausage rolls
Για περίπου 12 κομμάτια
450 γρ άριστης ποιότητας χωριάτικα λουκάνικα
2 φέτες ψωμί από τις οποίες θα έχετε κόψει την κόρα και θα έχτε τρίψει την ψίχα σε τρίμματα
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 πακέτο ζύμη σφολιάτα (των 500 γρ είναι υπεραρκετό)
λίγο ελαιόλαδο
1 αυγό
3 κουταλιές γάλα
λίγο σουσάμι
Βάζουμε σε ένα τηγάνι λίγο ελαιόλαδο και το ζεσταίνουμε σε χαμηλή προς μέτρια φωτιά. Προσθέτουμε τα κρεμμύδια και τα σοτάρουμε για 20-30 λεπτά μέχρι να καραμελοποιηθούν- δηλαδή να μαλακώσουν και να αποκτήσουν όμορφο χρυσαφί χρώμα.
Εν τω μεταξύ κάνουμε το εξής. Αφαιρούμε με ένα κοφτερό μαχαίρι (το "παπαγαλάκι" κάνει μια χαρά) το έντερο από τα λουκάνικα, βγάζουμε το κρέας και το τοποθετούμε σε ένα μπολ. Με τα δάχτυλα μας το τρίβουμε έτσι ώστε να θυμίζει κιμά.
Όταν τα κρεμμύδια είναι έτοιμα τα βγάζουμε από τη φωτιά και τα αφήνουμε λίγη ώρα να κρυώσουν.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς.
Στο μπολ με το λουκάνικο προσθέτουμε το τριμμένο ψωμί και το κρεμμύδι. Ανακατεύουμε με τα δάχτυλα μας.
Ανοίγουμε τα φύλλα σφολιάτας. Κόβουμε σε φύλλα πλάτους 10 εκ περίπου. Απλώνουμε λίγη από την γέμιση κατά μήκος της ζύμης. Κλείνουμε σφιχτά από τη μία μεριά, πιέζοντας με ένα κουταλάκι. Συνεχίζουμε με το επόμενο φύλλο κάνοντας την ίδια δουλειά. Θα χρειαστούμε 3-4 τέτοια φύλλα. Κόβουμε τα rolls στα 3 ή 4 ανάλογα πόσο μεγάλα τα θέλουμε. Χτυπάμε σε ένα μπολ το αυγό και προσθέτουμε το γάλα. Αλείφουμε την επιφάνεια των rolls με το μίγμα και από πάνω ρίχνουμε λίγο σουσάμι. Τα τοποθετούμε σε ένα ταψί στο οποίο έχουμε στρώσει αντικολλητικό χαρτί.
Ψήνουμε για περίπου 25 λεπτά ή μέχρι η επιφάνεια τους να αποκτήσει όμορφο χρυσοκαστανό χρώμα.
Είναι τελείως διαφορετικά από τα κλασικά λουκανικοπιτάκια όπου εντελώς εύκολα τυλίγουμε ένα λουκάνικο σε μια σφολιάτα... and that's all. Διαλέξτε ωραίο χωριάτικο λουκάνικο -παράγουμε μπόλικα- φτιάξτε τα και θα με θυμηθείτε!
Sausage rolls and meat pies!!
ΑπάντησηΔιαγραφήTi mou thimises.....
Pragmati, ekseperasta!
OPD
ΔιαγραφήΚαλημέρα! Φαντάζομαι ότι έχεις ζήσει σε κάποια χώρα της Κοινοπολιτείας για να τα γνωρίζεις και να τα έχεις πεθυμήσει! Χαίρομαι που σου αρέσουν κι εσένα!
χρυσή μου κρίσπι (οπως χρυσά και κρίσπι ειναι τα λουκανικοπιτάκια σου μπαρδον sausage rolls !!} εδώ μαλώνουμε μεταξύ μας οι έλληνες αν η μπουγάτσα ειναι σαλονικιώτικη ή σερραία, αν οι πίτες είναι ηπειρώτικες ή μακεδονίτικες κλπ και εσυ σκας που σου λένε οτι υποστηρίζεις την αγγλική κουζίνα;;; πφφφφ μη σκας ντιπ!! εσυ τουλάχιστον ξέρεις κάτι παραπάνω απο το fish and chips!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήτα λουκανικοπιτακια σου παντως ειναι μουρλια και μόνο που τα βλέπω! αυτή η εκδοχή φαίνεται πιο νόστιμη απο το να τυλίξεις απλά το λουκάνικο με το ζυμάρι!!
Αναστασία καλημέρα!
ΔιαγραφήΝαι, όντως θα μπορούσα να κάνω διατριβή πάνω στα fish'n'chips! Πάντως αν όχι διατριβή, μια ανάρτηση θα τους αφιερώσω!
Τα κουκανικοπιτάκια είναι ασύγκριτα καλύτερα από ένα απλό λουκάνικο τυλιγμένο σε σφολιάτα!
ok, με έπεισες. Θα τα προσφέρω στο τραπέζι των Χριστουγέννων και θα σου πω τις εντυπώσεις των καλεσμένων και αυτών που δοκιμάζουν και αυτών που δεν δοκιμάζουν εύκολα άλλες γεύσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα κάνω όλη την προετοιμασία από την προηγούμενη και να τα ψήσω μόνο λίγο πριν φάμε; Δεν θα πάθουν τίποτα στο ψυγείο;
Φιλιά πολλά και συνέχισε έτσι.
Νότα καλημέρα!
ΔιαγραφήΝαι νομίζω άνετα μπορούν να προετοιμαστούν από την προηγούμενη. Χρησιμοποίησε φρέσκια σφολιάτα, φτιάξε τα και βαλ'τα στην κατάψυξη. Βγαλ'τα την επόμενη κάνα μισάωρο πριν τα ψήσεις -μέχρι να προθερμανθεί ο φούρνος- άλειψε τα με αυγό και ψήσε τα.
ΥΓ: Όταν θα βγάζεις το κρέας από το λουκάνικο, λίγο μπορεί να μείνει πάνω στο έντερο. Βγαλ' το, ξύνοντας το ένετερο με το πάνω μέρος του μαχαιριού.
OK Σε ευχαριστώ πολύ.
ΔιαγραφήΘα σε ενημερώσω.
Φιλια πολλά
Εγώ πάντως είμαι μαζί σου! Βρίσκω πάντοτε πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες στην αγγλική μαγειρική, και η ζαχαροπλαστική τους πολλές φορές με έβγαλε ασπροπρόσωπη! Εννοείται ότι θα δοκιμάσω και τα sausage rolls!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρύσα καλημέρα!
ΔιαγραφήΌντως έχεις δίκιο. Ιδιαίτερα η ζαχαροπλαστική τους είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Τα πιο εύκολα και καταπληκτικά μπισκότα που έχω φτιάξει είναι τα κλασικά shortbread! Τα λατρεύω!
Αααα! Αυτά μάλιστα! Αυτά είναι λουκανικοπιτάκια! Δεν μπορώ με τίποτα να πω πως ξέρω τα της αγγλικής ή αυστραλέζικης κουζίνας, ξέρω όμ,ως διαβάζοντας μια συνταγή να πω αν μου αρέσει ή όχι και αυτή ανήκει στην πρώτη κατηγορία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο μεζεδάκι και για μπύρα, άσχετα από γιορτινά τραπέζια, κτλ
DC καλημέρα!
ΔιαγραφήΕννοείται ότι είναι εκπληκτικός μεζές για μπύρα! Από τις λίγες φορές που τρώγοντας τα μου ήρθε πρώτα στο νου η μπύρα και μετά το ...κρασί!
Πολύ καλή συνταγή, πραγματικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεζεδάκι που θα εκτιμήσουν σίγουρα όσοι έχουν αδυναμία στα χωριάτικα λουκάνικα και όχι μόνον :-)
Καλό βράδυ.
Πηνελόπη καλημέρα!
ΔιαγραφήΟ σύζυγος που δεν είναι και φανατικός κρεατοφάγος δεν άφησε ψίχουλο. Κι ήταν από τις λίγες φορές που δεν γκρίνιαξε βλέποντας κάτι με λουκάνικο στο τραπέζι! Τα λάτρεψε - κι αυτό για μένα σημαίνει ότι ήταν όντως καταπληκτικά, κι όχι απλά δική μου εμμονή!