Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

Μέσα Δεκέμβρη

Προχθές την Κυριακή, στην παραλία Αλίμου, είχα πάρει μαζί μου το βιβλίο του αγαπημένου Χαρούκι Μουρακάμι που διαβάζω αυτόν τον καιρό.

Κάπου γράφει: "Ν' αντικρίζεις καθημερινά τόσο πολύ νερό, είναι μάλλον σημαντικό για τα ανθρώπινα όντα. Τα ανθρώπινα όντα είναι μάλλον γενίκευση- ξέρω καλά όμως πως είναι σημαντικό για ένα άτομο: εμένα. Αν περάσει καιρός χωρίς να δω νερό, αισθάνομαι σαν να μου απομυζούν σιγά σιγά κάτι."  




Σήκωσα το βλέμμα προς τον ορίζοντα, αντικρίζοντας το γαλάζιο μιας απαστράπτουσας θάλασσας, τον οικείο όγκο της Αίγινας, τα σκάφη που είχαν βγει στα βαθιά για προπόνηση, τα θεόρατα εμπορικά που κατευθύνονταν στον Πειραιά. Και σκέφτηκα: "Ευτυχώς". Πήρα μια βαθιά ανάσα.

Εκτός από βιβλία συνήθως κουβαλώ μαζί μου και κάτι να φάω. Προχθές είχα μαζί μου μπανάνα και κάτι biscotti σοκολάτας που είχα φτιάξει. Τρώγοντας πρώτα το φρούτο και μετά το μπισκότο μου ήρθαν στο στόμα κι οι δύο γεύσεις. Κι αναρωτήθηκα γιατί τόσο καιρό δεν έχω αναρτήσει εκείνο το υπέροχο σοκολατένιο banana bread! Λοιπόν, ήρθε η σειρά του!

Σοκολατένιο banana bread



Για ορθογώνιο ταψί 20 x 10

Υλικά:

150 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις
130 γρ ζάχαρη καστανή
110 γρ ελαιόλαδο
30 γρ κακάο σε σκόνη
2 μεγάλες μπανάνες πολύ ώριμες τις οποίες θα έχουμε λιώσει καλά
1 κεσέ γιαούρτι
2 μεγάλα αυγά
1 κουταλάκι του γλυκού εκχύλισμα βανίλιας
1/2 κουταλάκι μαγειρική σόδα
1 πρέζα αλάτι
50 γρ σταγόνες σοκολάτας
λίγη ζάχαρη άχνη (προαιρετικά)

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς.

Ετοιμάζουμε το ταψί που θα χρησιμοποιήσουμε. Λαδώνουμε καλά την εσωτερική επιφάνεια ή στρώνουμε σε κάθε πλευρά αντικολλητικό χαρτί ψησίματος (προτιμώ το δεύτερο).

Σε ένα μπολ ανακατώνουμε το αλεύρι με το κακάο, τη σόδα και το αλάτι.

Σε άλλο μεγάλο μπολ χτυπάμε για λίγο με τον αβγοδάρτη τη ζάχαρη με το λάδι. Μετά από λίγο προσθέτουμε ένα ένα τα αυγά. Συνεχίζουμε να χτυπάμε. Προσθέτουμε το εκχύλισμα βανίλιας και το γιαούρτι. Μόλις ομογενοποιηθεί το μείγμα προσθέτουμε τις λιωμένες μπανάνες. Ανακατεύουμε λίγο ακόμα και προσθέτουμε το αλεύρι. Ανακατώνουμε μέχρι να ομογενοποιηθεί το μείγμα. Τέλος προσθέτουμε τις σταγόνες σοκολάτας. Μια μικρή ανάμειξη ακόμα κι είμαστε έτοιμοι. Βάζουμε τη ζύμη στο ταψί και ψήνουμε για 1 ώρα περίπου. Τα γλυκά τύπου bread θέλουν συνήθως παραπάνω ψήσιμο. Ελέγχουμε αν έχει ψηθεί μπήγοντας ένα μαχαίρι στο κέντρο του γλυκού- επειδή έχουμε ρίξει σταγόνες σοκολάτας αυτές συνήθως αφήνουν ίχνη πάνω στο μαχαίρι.

Ξεφουρνίζουμε κι αφήνουμε κάνα δεκάλεπτο το γλυκό να ηρεμήσει (έχει κι αυτό τα νευράκια του...!) και μετά το βγάζουμε από το ταψί. Προαιρετικά ρίχνουμε από πάνω λίγη ζάχαρη άχνη.

Το γλυκό δεν είναι μόνο γευστικά καταπληκτικό αλλά κι η υφη του είναι ιδανική. Θυμίζει gateau moelleux.



Επειδή έχω μείνει πίσω στο μουσικό αφιέρωμα που αποφάσισα να κάνω σε αγαπημένους δίσκους, θα ρίξω δύο σήμερα. Κι οι δύο  είναι από πολύ σημαντικούς κι αγαπημένους πιανίστες της τζαζ.

Πρώτ'απ'όλα από τον σπουδαίο Dave Brubeck, το άλμπουμ "Time Out", στο οποίο ακούγεται και το περίφημο " Take five", ένα τζαζ στάνταρντ που αποκλείεται να μην έχετε ακούσει έστω και μια φορά στη ζωή σας, ακόμα κι αν δεν ακούτε τζαζ! Αγαπώ όλα τα κομμάτια του δίσκου, ιδιαίτερα το πρώτο, το " Blue rondo a la turk".




Ένας άλλος πιανίστας της τζαζ στον οποίο έχω αδυναμία είναι ο McCoy Tyner. Αγαπημένος δίσκος το "The real McCoy", θα πάρετε μια καλή ιδέα από το πανέμορφο παίξιμο του. Κομμάτι- κόλλημα από τον δίσκο το "Contemplation".





ΥΓ: Ελπίζω οι εκδόσεις Ωκεανίδα να μην μου στείλουν κάνα εξώδικο ή μηνυτήρια αναφορά για το μικρό απόσπασμα που αντέγραψα από το βιβλίο του Μουρακάμι! Όχι τίποτε άλλο, αλλά πού να βρίσκεις δικηγόρο τέτοια εποχή. Βλέπετε έχουμε γιορτές, αποχές και λοιπές...συμφορές!



12 σχόλια:

  1. Καλημερα!
    Θαλασσα... και θηρία ηρεμει ;)

    Ωραιότατο και μπρεντ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. BF
      Καλημέρα! Όπως το λες ακριβώς! Εμένα τουλάχιστον με έχουν βοηθήσει πολύ οι σχεδόν καθημέρινές επισκέψεις!

      Διαγραφή
  2. Καλησπέρα. Τελειοι και οι δύο δίσκοι, από τους πρώτους που αγόρασα πριν από πάρα πολλά χρόνια. Όσο για τους εκδοτικούς οίκους, από ενδοοικογενειακή εμπειρία, έχουν γίνει πολύ παράξενοι τώρα τελευταία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλεομένη καλημέρα!

      Μα με αφορμή όσα έγιναν στο "Βιβλιοσκούληκο" έγραψα την "έκκληση"!

      Δεν το ήξερα ότι ακούς τζαζ μουσική! Πολύ χαίρομαι! Τα περισσότερα πρωινά, επειδή δεν αντέχω τις υστερικές διαφημίσεις στο ράδιο (αν και υπάρχουν 1-2 πρωινές εκπομπές που θα ήθελα να ακούω αλλά οι διαφημίσεις με απωθούν) βάζω κι ακούω μέσω ίντερνετ έναν αμερικάνικο τζαζ σταθμό. Ακούω το νυχτερινό πρόγραμμα του σταθμού -λόγω διαφοράς ώρας- κι είναι καταπληκτικό κι ιδανική μουσική υπόκρουση για όσους δουλεύουμε στο απίτι. Τσέκαρε το: wbgo.org

      Διαγραφή
    2. Ωραίος σταθμός, ευχαριστώ πολύ. Το blue rondo a la turk μας το είχε βάλει να το αναλύσουμε ο δάσκαλος της αρμονίας που είχα, ακριβώς 25 χρόνια πριν, μαθητής γυμνασίου τότε... Λέγοντας μάλιστα ότι θα μελετήσουμε αυτό, παρόλο που το πιο γνωστό κομμάτι του είναι το take five...

      Διαγραφή
    3. Καλημέρα!

      Πολύ ενδιαφέρον! Φαντάζομαι ότι είχε τους σωστούς λόγους για να προτιμήσει το "blue rondo a la turk" αντί του "take five"!

      Το μόνο "μειονέκτημα" που προκύπτει ακούγοντας το wbgo είναι ότι ακούς συνέχεια για τις τρέχουσες τις καιρικές συνθήκες της Νέας Υόρκης!! (μικρό το κακό βέβαια). Και το άλλο, ότι μια ζήλεια, ένα παράπονο βγαίνει όταν ακούς για όλα τα τζαζ προγράμματα που γίνονται στην πόλη. (ευτυχώς στις καλές εποχές του half note πρόλαβα κι είδα μερικά μεγάλα ονόματα)

      Διαγραφή
  3. Με ηρέμησε η φωτογραφία της θάλασσας κι εμένα αλλά καλό θα ήταν κι ένα κομμάτι από αυτό το νόστιμο σοκολατένιο μπανανογλυκό σου, έτσι για να δέσει η εμπειρία στο σύνολο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμαλία καλημέρα!

      Θα δω την Παρασκευή (δυστυχώς σήμερα κι αύριο δεν προλαβαίνω να κατεβώ παραλία), αν θα έχει μείνει γλυκό, να συνδυάσω θάλασσα και μπανανογλυκό! Θα το εκτιμούσαν και τα περιστέρια, όλο και κάτι τα ταϊζω!

      Διαγραφή
  4. Εγώ δηλώνω άγνοια για την τζαζ, γενικότερα με την μουσική δεν τα πάω και πολύ καλά.
    Το κέικ σου θα δοκιμαστεί, το φαντάζεσαι υποθέτω, μιας και είμαι οπαδός σου.
    Για πες λίγα παραπάνω για τον Μουρακάμι....
    Σκέφτομαι να αρχίσω από το Νορβηγικό Δάσος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νότα καλημέρα!

      Θα έλεγα να ξεκινούσες από μια συλλογή διηγημάτων του, "Μετά το σεισμό". Να δεις αν σου αρέσει, σου ταιριάζει, σου κάθεται καλά σαν συγγραφέας. Υπάρχουν συγγραφείς που ξεκινάς να τους διαβάσεις και σε παιδεύουν, υπάρχουν άλλοι που οι λέξεις τους ρέουν μέσα σου σαν νερό. Το τελευταίο μου συνέβη με τον Μουρακάμι, κι είναι από τους λίγους σύγχρονους συγγραφείς που αισθάνομαι τόσο έντονη οικειότητα με το έργο του. Το "Νορβηγικό Δάσος" παραμένει από τα αγαπημένα μου βιβλία!

      Καλό Σ/Κ!

      Διαγραφή
  5. Πολύ ωραίο κέικ. Γιατί η υφή του είναι πολύ ωραία, γιατί είναι και σοκολατένιο αλλά και γιατί έβαλες λαδάκι.
    Κι έχω κάτι μπανάνες που είναι έτοιμες να ''αυτοκτονήσουν'', δηλαδή πολυυυ ώριμες.

    Η θάλασσα είναι φυσικό ηρεμιστικό. Σε γαληνεύει. Υπέροχη είναι.

    Αμα έρθουν μηνύσεις για 2 σειρές... μην φοβάσαι θα σου βρούμε δικηγόρο ;)

    Φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάριον καλημέρα!

      Ναι, είχε καταπληκτική υφή! Το ελαιόλαδο ήταν δική μου πρωτοβουλία, φοβήθηκα λίγο μήπως δεν έβγαινε καλό το κέικ αλλά τελικά δεν είχα κανένα πρόβλημα.

      Ευτυχώς ο καιρός βοηθά και συνεχίζουμε να παίρνουμε το "φυσικό ηρεμιστικό" μας!

      Φιλιά πολλά!
      Κι ευχαριστώ πολύ για τον δικηγόρο που ελπίζω να μην χρειαστώ!!!

      Διαγραφή