Τα (τε)τριμμένα

Η γραβιέρα Τήνου κι οι πράσινες ελιές θα είναι η φετινή μου καταδίκη. Σε κιλά! Αλλά δεν με νοιάζει. Έχω πάψει προ πολλού να υποτάσσομαι στην "δικτατορία των κιλών". Όμως, με αφορμή κάποια περίπτωση Ελληνίδας δημοσιογράφου που ήρθε πάλι στη δημοσιότητα αυτές τις μέρες, θα σας πω μια μικρή ιστορία. Θα σας πω πώς ξεκίνησα να έχω μπελάδες με την "δικτατορία των κιλών". Γύρω στα 20 μου χρόνια, ήμουν 50 κιλά με 1,65 μ. ύψος. Ήμουν αδύνατη προς κανονική. Ήταν καλοκαίρι και με μια ξαδέρφη μου, κλασική κοκαλιάρα παιδιόθεν, πήγαμε στο Δήλεσι στο εξοχικό ενός θείου μου. Στη θάλασσα, άρχισα να ακούω διάφορα από συγγενείς και φίλους. "Πώς είσαι έτσι, δεν κοιτάς την Π που είναι αδύνατη", προφανώς ήταν αστεία, αθώα πειράγματα, δεν ξέρω, αλλά εγώ στράβωσα με το σώμα μου. Μετά από λίγο καιρό ξεκίνησα μια εξωφρενική δίαιτα που με έφερε στα 40 κιλά και το σώμα μου σε έκτακτη ανάγκη. Μου πήρε 3-4 μήνες να δω το φως κι αληθινό κι αυτό χάρη στην επέμβαση των γονιών μου. Αλλά από εκεί και πέρα άρχισε μια κακή σχέση με τα κιλά που αυξομειώνονταν συνέχεια, εγώ δεν έβρισκα την ηρεμία μου, το βάρος μου μού έγινε έμμονη ιδέα για χρόνια, μέχρι που μια ωραία πρωία, κουρασμένη πια, τα έστειλα όλα στο διάολο κι είπα δεν ασχολούμαι άλλο πια. Και παραδόξως τα πράγματα ισορρόπησαν. Ηρέμησα εγώ, ηρέμησε και το σώμα μου. Πού θέλω να καταλήξω. Οι οπαδοί της "δικτατορίας των κιλών", προσέξτε καλά πού απευθύνετε τις βολές σας. Δεν ξέρετε πώς θα αντιδράσει ο άλλος.

Πάλι πίσω στη γραβιέρα Τήνου. Την θεωρώ μακράν, την καλύτερη ελληνική γραβιέρα, την πιο ευρωπαϊκή, την πιο chic, την πιο νόστιμη, την ιδανικότερη. Φέτος διαπίστωσα ότι σιγά σιγά, ξεκινώντας από το κλασικό τέταρτο του κιλού που αγόραζα έχω φτάσει στο σημείο να αγοράζω μισό κιλό τη φορά! Δεν θα αργήσει η μέρα που θα πάω και θα ζητήσω όλο το κεφάλι!!!
Απλά την λατρεύω.


Όπως λάτρεψα κι αυτήν την ομελέτα-φριτάτα που έφτιαξα με την συγκεκριμένη γραβιέρα. Μια ομελέτα όπου όλα τα υλικά είναι τριμμένα- εκτός βέβαια από τα αυγά που είναι χτυπημένα!

Όσο την αφήνεις και κρυώνει, τόσο πιο ωραία γίνεται, μάλιστα κομμένη σε μικρά κομμάτια μπορεί να την πάρει κανείς μαζί του σε πικ νικ για παράδειγμα!

Φριτάτα με πατάτα τριμμένη και γραβιέρα Τήνου

Υλικά για 2-4 άτομα

2 μεσαίου μεγέθους πατάτες ή μία μεγάλη
1 λευκό κρεμμύδι
1 σκελίδα σκόρδο
100 γρ γραβιέρα Τήνου
4 μεγάλα αυγά
ελαιόλαδο
αλάτι
πιπέρι


Καθαρίζουμε και τρίβουμε στον χοντρό τρίφτη την πατάτα. Στύβουμε την τριμμένη πατάτα για να φύγουν όσο το δυνατόν περισσότερα υγρά. Στον ίδιο τρίφτη τρίβουμε το κρεμμύδι.
Σε ψιλό τρίφτη τρίβουμε το σκόρδο -ή το ψιλοκόβουμε.
Ανακατώνουμε σε ένα μπολ τα τρία υλικά.

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 150 βαθμούς.


Σε ένα τηγάνι που μπαίνει στον φούρνο ρίχνουμε λίγο ελαιόλαδο και το βάζουμε πάνω σε μέτρια φωτιά. Ρίχνουμε τα τρία υλικά, σοτάρουμε για λίγο και ρίχνουμε λίγο αλάτι. Με μια ξύλινη σπάτουλα βοηθάμε τα υλικά να απλωθούν ομοιόμορφα στο τηγάνι. Σκεπάζουμε το τηγάνι κι αφήνουμε να μαγειρευτούν για 5-6 λεπτά. Ρίχνουμε πότε πότε καμιά ματιά κι ανακατώνουμε ελαφρώς.

Εν τω μεταξύ τρίβουμε και το τυρί. Χτυπάμε τα αυγά  και ρίχνουμε σε αυτά το τυρί.

Ρίχνουμε τα αυγά στο τηγάνι ενώ με ένα πιρούνι "ανοίγουμε" χώρο στην πατάτα έτσι ώστε το μείγμα αυγά-τυρί να πάει παντού. Πιπερώνουμε και φουρνίζουμε την ομελέτα. Ψήνουμε για 15 λεπτά μέχρι να πάρει ένα όμορφο χρυσό-καφέ χρώμα. Ξεφουρνίζουμε, την αφήνουμε να ηρεμήσει και την βγάζουμε από το τηγάνι.

Εννοείται ότι η όλη διαδικασία μπορεί να γίνει και στο μάτι της κουζίνας, εκτός φούρνου. Χρησιμοποιούμε αντικολλητικό τηγάνι σε αυτήν την περίπτωση.

Σερβίρεται με μια κρύα μπύρα. Γιατί όχι μπύρα ΝΉΣΟΣ που κατάγεται κι αυτή από την Τήνο!