In Northern Ireland

Η αφίσα της ταινίας ''Hunger''

Με όσα δυσάρεστα συμβαίνουν αυτές τις μέρες στη Βόρειο Ιρλανδία , προσπάθησα να θυμηθώ κάποιες ταινίες που θίγουν άμεσα ή έμμεσα το συγκεκριμένο πολιτικό πρόβλημα. Ίσως από τις πιο γνωστές να είναι το ''Στο όνομα του πατρός'' του Jim Sheridan και το ''Bloody Sunday'' του Paul Greengrass γυρισμένη με ημιντοκουμενταρίστικο ύφος. Aναφορές γίνονται στις ταινίες του Neil Jordan ''The crying game'' και ''Breakfast on Pluto'', όμως, χωρίς το βορειοιρλανδικό ζήτημα να είναι το κυρίαρχο θέμα των ταινιών αυτών. Στις αρχές αυτής της κινηματογραφικής σεζόν παίχτηκε στις αίθουσες η ταινία ''Hunger''. Η ταινία αναφέρεται στην απεργία πείνας που ξεκίνησαν μέλη του IRA που είχαν φυλακιστεί στις αρχές της δεκαετίας του 80. Προεξέχουσα φιγούρα ήταν ο Bobby Sands o οποίος ήταν το πρώτο και πιο διάσημο θύμα της τραγικής κατάληξης αυτών των απεργιών πείνας. Θυμάμαι, παιδί ακόμα, η υπόθεση αυτή ήταν ο λόγος που ξεκίνησα να βλέπω ειδήσεις (μέχρι τότε η έναρξη των ειδήσεων σήμαινε ότι ήταν ώρα να αποχωρήσω για ύπνο. Ναι υπήρχαν κάποτε παιδιά που έπεφταν για ύπνο πριν τις 9!). Είχα απορροφηθεί πλήρως από την ιστορία αυτή και περίμενα με αγωνία να ξεκινήσουν οι εξωτερικές ειδήσεις για να μαθαίνω την εξέλιξη των γεγονότων... και κυρίως αν θα λύγιζε -αν λύγισε ποτέ!- η Σιδηρά Κυρία. Οι Βορειοιρλανδοί απεργοί πείνας είχαν έναν πολύ σκληρό αντίπαλο αλλά φαντάζομαι ότι όλοι περίμεναν ότι υπήρχαν κάποια ψεγάδια ανθρωπιάς μέσα της. Ούτε σταγόνα λοιπόν... ούτε σταγόνα... Τη μέρα που πέθανε ο Bobby Sands έκλαψα σαν να είχα χάσει δικό μου άνθρωπο κι ορκίστηκα αιώνιο μίσος στη Margaret Thatcher (με πόσους ήρθε σε αντιπαράθεση αυτή η γυναίκα και δεν υποχώρησε ποτέ, ούτε ίντσα. Αναρωτιέμαι αν εκείνη η απεργία των λιμενεργατών του Λιβερπουλ έληξε ποτέ επίσημα. Τσάκισε πολλούς η φοβερή και τρομερή Σιδηρά Κυρία).

Αν βρείτε πάντως το ''Hunger'' στo dvd club χτυπήστε το.

Trivia: Στις αρχές της εβδομάδας ( 9/3) ήταν τα γενέθλια του Bobby Sands. Αν ζούσε θα έκλεινε τα 55.