Babette's feast.

(cook-cinema No.3)

H ταινία Η γιορτή της Μπαμπέτ είναι άπό τις πιο όμορφες και πιο τρυφερές που έχουν γυριστεί με θέμα τη χαρά του τρώγειν! Γυρισμένη το 1987 με πρωταγωνίστρια τη Stephane Audran -ένα από εκείνα τα υπέροχα πλάσματα για τα οποία λέγαμε προ ημερών- και σκηνοθετημένη από τον Gabriel Axel κατάφερε κι απέσπασε το Oscar καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας εκείνη τη χρονιά.

Το σενάριο είναι διασκευή νουβέλας της γνωστής Δανέζας συγγραφέως Κάρεν Μπλίξεν κι η όμορφη ιστορία μας έχει ως εξής:

Είμαστε μετά τα μέσα του 19ου αιώνα και σ'ένα μικρό ψαροχώρι στις ακτές της Δανίας ζουν δύο αδερφές γεροντοκόρες , θρησκόληπτες και πιστές στην εκκλησία που ίδρυσε ο πάστορας πατέρας τους. Η ζωή στο χωριό είναι ήρεμη και μονότονη κι η μόνη ''παραφωνία'' μοιάζει να είναι η Μπαμπέτ. Η Μπαμπέτ είναι Γαλλίδα κι οικιακή βοηθός των δύο γυναικών. Βρέθηκε πριν χρόνια σ'εκείνες τις βόρειες ακτές έχοντας χάσει την οικογένειά της στα γεγονότα της Κομμούνας του Παρισιού και κυνηγημένη η ίδια. Το μόνο που τη συνδέει με την πατρίδα είναι ένα...λαχείο , το οποίο κάθε χρόνο ανανεώνει μια φίλη της. Η ζωή στο χωριό κυλά ήρεμα μέχρι που μια μέρα ειδοποιείται η




Μπαμπέτ ότι κέρδισε 10000 φράγκα σ'εκείνο το λαχείο! Κι εκείνη για να δείξει την ευγνωμοσύνη της στις δύο αδερφές που τη δέχτηκαν εκείνα τα δύσκολα χρόνια , αποφασίζει να ετοιμάσει ένα αξέχαστο γεύμα... γαλλικών προδιαγραφών για εκείνες και κάποιους καλεσμένους που θα μαζευτούν για να γιορτάσουν τη μνήμη του πάστορα. Η Μπαμπέτ εξαφανίζεται για λίγες μέρες κι επιστρέφει με οτιδήποτε δεν ...γνώριζαν οι ταπεινοί κάτοικοι αυτού του χωριού! Η κουζίνα της Μπαμπέτ παίρνει φωτιά για να ετοιμάσει πιάτα όπως: ''Χελωνόσουπα'' , ''Μπλίνι με χαβιάρι'' , ''Ορτύκι σε σφολιάτα με φουά γκρα και τρούφα'' κι επίσης χρώματα κι αρώματα φρούτων , τυριών , κρασιών ...πράματα και θαύματα που τούτο το χωριό δεν είχε ξαναδεί! Την κοιτούν σαστισμένοι , απορημένοι. Κι όταν έρχεται η μέρα της γιορτής οι συνδαιτημόνες μοιάζουν καχύποπτοι και φοβισμένοι! Όλες όμως οι αντιστάσεις τους κάμπτονται


 

όταν γεύονται τις πρώτες μπουκιές και κυρίως όταν πίνουν τις πρώτες γουλιές φίνων γαλλικών κρασιών. Τα πρόσωπα ροδοκοκκινίζουν , τα μάτια λάμπουν , οι καρδιές ζεσταίνονται -''οίνος ευφραίνει καρδίαν'' γαρ- , η γλώσσα λύνεται -''in vino veritas'' !- , ακούγονται γέλια , εξομολογήσεις κι έστω για μια βραδιά τούτοι οι απλοί -μιας λιτής ζωής- άνθρωποι είναι πραγματικά ευτυχισμένοι... Γιατί κι η ευτυχία όπως κι αν το κάνουμε...κι εκείνη περνά από το στομάχι , έτσι δεν είναι!

Οι αλλαγές που συντελούνται στη συμπεριφορά αυτών των κατα τ'άλλα αυστηρών αρχών ανθρώπων - ανθρώπων που έχουν μάθει στην αυτοπειθαρχία και να πνίγουν φιλοδοξίες και ερωτικά σκιρτήματα- είναι ένα θαύμα και θαυματοποιός δεν είναι άλλη από τη Μπαμπέτ κι οι ''μαγικές'' της ικανότητες να μετουσιώνει τη γεύση σε χαρά (...και μια ελαφρά σιελόρροια!!!). Οι σκηνές κατά τις οποίες γίνονται οι προετοιμασίες του γεύματος είναι μοναδικές και λεπτοδουλεμένες , φτάνει να δει κανείς πώς ετοιμάζει εκείνα τα ορτύκια και πώς τα τυλίγει με εκείνη τη σφολιάτα! Εξαιρετική!

Τέλος η ταινία θεωρείται μια από τις πιο πετυχημένες διασκευές βιβλίων για τον κινηματογράφο και τη Γαλλίδα Stephane Audran πλαισιώνουν παλιοί Δανοί ηθοποιοί γνωστοί κι από ταινίες του Ίνγκμαρ Μπεργκμαν και του Καρλ Ντράγιερ , όπως η Μπίμπι Άντερσον κι ο Γιαρλ Κούλε.