Ένας ''Μοναχός'' κι ένας ''Λύκος''.

(Ένα μικρό post αφιερωμένο σε δύο αγαπημένους ήρωες)

Όπου ο ''Μοναχός'' δεν είναι άλλος από τον συμπαθέστατο ντετέκτιβ Monk της ομώνυμης τηλεοπτικής σειράς. Ο Monk είναι ένας ευφυέστατος πρώην αστυνομικός που δουλεύει πια ως ντετέκτιβ κι έχει το χάρισμα να λύνει τις πιο δύσκολες υποθέσεις με μια ας το πούμε αλα Σερλοκ Χολμς μέθοδο. Η ιδιοφυία του όμως έρχεται σε σύγκρουση με τις διάφορες ιδιομορφίες , τις φοβίες -αμέτρητες!- κι εμμονές του που προέρχονται από μια ψυχαναγκαστική διαταραχή που τον ταλαιπωρεί. Όλα ξεκίνησαν όταν η πολυαγαπημένη σύζυγός του σκοτώθηκε σε ενέδρα που μάλλον προοριζόταν γι'αυτόν. Η απώλεια , ο νευρικός κλονισμός που ακολούθησε , τον ανάγκασαν να φύγει από το Σώμα , οι επισκέψεις στον ψυχαναλυτή έγιναν μόνιμες κι επίμονες όπως επίμονες παραμένουν οι εμμονές του. Παραταύτα ο Monk τα καταφέρνει περίφημα ως ντετέκτιβ πια , βγάζει ασπροπρόσωπη την αστυνομική δύναμη του Σαν Φρανσίσκο αλλά πραγματικά φτάνει στα όρια την υπομονή των φίλων του αστυνομικών και της βοηθού του με τις ιδιομορφίες του.
Κι έτσι προκύπτει μια γλυκόπικρη σειρά με ήρωα έναν μοναχικό άνθρωπο που ταλαιπωρείται από τις ίδιες του τις ιδιορρυθμίες , έναν άνθρωπο που παλεύει να γίνει κανονικός, να μην χρειάζεται χάπια , ψυχαναλυτές , και να μην τον ακολουθούν οι χιλιάδες φοβίες που τον βασανίζουν. Η σειρά είναι βέβαια χιουμοριστική αλλά το βλέμμα του Monk πότε πότε σου αφήνει έναν κόμπο στο λαιμό. Η σειρά εννοείται ότι οφείλει τη μεγάλη της επιτυχία στον ηθοποιό που ενσαρκώνει τον Monk , που δεν άλλος από τον Tony Shalloub - έχει βραβευτεί 3 φορές με EMMY για τον ρόλο του αυτό! Η σειρά είναι γυρισμένη στο San Francisco κι έχει ένα πολύ όμορφο intro όπου ακούγεται ένα τραγούδι του Randy Newman , το ''It's a jungle out there''. Μου αρέσει ιδιαίτερα η τελευταία σκηνή του intro. Νομίζω ότι τα λέει όλα! (Δυστυχώς δεν κατάφερα να βρω το αυθεντικό intro , όποιος όμως το έχει δει καταλαβαίνει τι εννοώ).

Όπου ο ''Λύκος'' δεν είναι άλλος από τον Varg (= λύκος στα Νορβηγικά) , τον Varg Veum τον ήρωα των αστυνομικών μυθιστορημάτων του Νορβηγού συγγραφέα Γκούναρ Στόλεσεν . Κι ο Varg είναι ντετέκτιβ ,κι είναι κι αυτός ένας μοναχικός άνθρωπος που βασανίζεται κι αυτός από τις δικές του εμμονές. Όχι , όχι , δεν ταλαιπωρείται από κάποια ψυχαναγκαστική διαταραχή όπως ο συνάδελφός του Monk , αλλά έχει κι αυτός διάφορα που τον βασανίζουν . Ο Varg βλέπετε έχει την τάση να μπλέκεται ο ίδιος προσωπικά στις υποθέσεις περισσότερο απ'όσο μας έχουν συνηθίσει άλλοι ήρωες της αστυνομικής λογοτεχνίας. Και στα δύο βιβλία που έχω διαβάσει από ένα σημείο και πέρα η υπόθεση μοιάζει προσωπική. Τι φταίει; Ίσως οι αναδουλειές στο γραφείο , ίσως ότι σκέφτεται πολύ , μα παρα πολύ. Σχεδόν όλο το βιβλίο είναι οι σκέψεις του Varg , σκέψεις για την υπόθεση , σκέψεις για τον εαυτό του -ο αυτοσαρκασμός του είναι απίστευτος , μερικές φορές και αστείος μέχρι δακρύων , μού αρέσει που δεν χαρίζεται στον εαυτό του , τού τα λέει ένα χεράκι!- σκέψεις για την αγαπημένη του πόλη το Μπέργκεν , έτσι όπως την περιγράφει ο συγγραφέας έχεις την εντύπωση ότι είσαι εκεί , την βλέπεις μπροστά σου να ξεδιπλώνεται. , σκέψεις και για την ιστορία της πόλης και των ανθρώπων της... Ο Varg -πρώην κοινωνικός λειτουργός και διαζευγμένος- από την άλλη, πίνει πολύ-μα παρα πολύ- αλλά και γυμνάζεται πολύ -τρέχει πολύ μα παρα πολύ , του λείπει ο γιος του που δεν βλέπει συχνά , του λείπει η ανθρωπιά - βλέπετε ο ίδιος είναι από τους πιο βαθιά ανθρώπινους κι ευαίσθητους χαρακτήρες που έπλασε ποτέ η αστυνομική λογοτεχνία...
Μόνο δύο βιβλία του Γκούναρ Στόλεσεν έχουν εκδοθεί στα Ελληνικά -δυστυχώς . Από τις εκδόσεις Πόλις και τα δύο: ''Στο σκοτάδι όλοι οι λύκοι είναι γκρι'' και ''Μαζί σου ως το θάνατο''. Έχω ανακαλύψει ότι έχουν γυριστεί κάποιες ταινίες με ήρωα τον Varg κι ο ηθοποιός που τον ενσαρκώνει είναι ακριβώς όπως τον είχα φανταστεί διαβάζοντας τα βιβλία! Δυστυχώς δεν νομίζω ότι κάποιος θα ενδιαφερθεί να δείξει αυτές τις ταινίες εδώ στην Ελλάδα ή να μεταφράσει κάποια ακόμη βιβλία του Στόλεσεν . Έτσι αποφάσισα να πάρω την υπόθεση στα χέρια μου και να μάθω Νορβηγικά!

Ο Μοναχός κι ο Λύκος δεν πρόκειται ποτέ να συναντηθούν. Όμως θα παραμείνουν μοναχικοί , με τις εμμονές τους και τα πάθη ή τις φοβίες τους να τους ταλαιπωρούν, λύνοντας δύσκολες υποθέσεις στις αγαπημένες τους πόλεις-παραθαλάσσιες και ιδιαίτερα όμορφες κι οι δύο- και θα παραμένουν αγαπημένοι κι αξιαγάπητοι συντροφεύοντάς μας είτε από τις σελίδες ενός βιβλίου είτε από τη μικρή οθόνη κάποια κυριακάτικα απογεύματα...

-Varg , μέχρι να μάθω Νορβηγικά , θα μιλάμε Ελληνικά , συμφωνείς ;

-Hva ?????