Καθήλωση.

Ως φίλη της αστυνομικής λογοτεχνίας δεν μπορώ παρά να ομολογήσω ότι καθηλώθηκα με το βιβλίο που μόλις τελείωσα. ''Το κορίτσι με το τατουάζ'' του μακαρίτη Σουηδού Stieg Larsson είναι ένα από τα πιο συγκλονιστικά βιβλία που έχω διαβάσει ποτέ κι είναι κάτι περισσότερο από ένα ακόμη αστυνομικό μυθιστόρημα. Είναι το αποτύπωμα μιας κοινωνίας που φαντάζει ιδανική αλλά κάτι σαθρό γκρεμίζει αυτήν την φαντασίωση , είναι το άνοιγμα ''ντουλαπιών'' που ζέχνουν διαστροφή κι υποκρισία και κρύβουν τις πιο σκοτεινές ψυχές. Είναι η ιστορία δύο διαφορετικών αλλά κατά παράξενο τρόπο ταιριαστών ανθρώπων που ψάχνουν την αλήθεια πίσω από την εξαφάνιση μιας έφηβης σχεδόν 40 χρόνια πριν. Κι εκεί στην αναζήτηση της αλήθειας , ερχονται πρόσωπο με πρόσωπο με μια φρικτή περίπτωση serial killer.
Θα σταθώ κυρίως σ'ένα ζήτημα που μοιάζει να απασχολεί ιδιαίτερα τον συγγραφέα. Την κακοποίηση των γυναικών. Μέσα στο βιβλίο υπάρχουν περιπτώσεις κακοποίησης , βιασμών , δολοφονιών γυναικών αλλά πριν από κάθε κεφάλαιο ο ίδιος ο συγγραφέας παραθέτει στατιστικά στοιχεία που αφορούν τη χώρα του και τα όσα παραθέτει είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά. Σοκαριστικά μεγάλα τα νούμερα που αφορούν γυναίκες που έχουν απειληθεί από άντρες , που έχουν υποστεί αντρική βία , που έχουν υποστεί σεξουαλική βία έξω από το πλαίσιο των σχέσεών τους και κυρίως που έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση και δεν το έχουν καταγγείλει στην αστυνομία. Διαβάζοντας αυτά τα στατιστικά στοιχεία και διαβάζοντας τις σκηνές κακοποίησης που υπάρχουν στο βιβλίο , δεν μπορείς να κατηγορήσεις τον συγγραφέα για υπερβολή. Το μόνο παρήγορο είναι ότι σε δύο περιπτώσεις στο βιβλίο η κακοποιημένη γυναίκα εκδικείται αλλά και πάλι αυτό δεν είναι αρκετό για να κλείσουν πληγές που θα μείνουν βασανιστικά ανοιχτές ...
Θα σταθώ και σ'ένα άλλο στοιχείο που έχει ενδιαφέρον κι αναφέρεται από τον κο. Πιμπλή στον πρόλογο. Στα αστυνομικά μυθιστορήματα με καταγωγή τη Νότια Ευρώπη , δε συναντά κανείς εύκολα serial killer ή τόσο σκοτεινές και διαστροφικές ψυχές. Τα εγκλήματα εδώ κάτω , λουσμένα από το φως είναι πιο , πώς να το πει κανείς ,....χμμ ....εγκλήματα πάθους ίσως , όχι πάντως προμελετημένα, ψυχρά και βάσει σχεδίου. Και κυρίως δεν κρύβουν τόση διαστροφή. Συνήθως...
Τέλος πρέπει να επισημανθεί ότι :
1) Το βιβλίο ''Το κορίτσι με το τατουάζ'' είναι το πρώτο μέρος μιας τριλογίας με τον τίτλο millenium. Η οποία τριλογία σαρώνει διεθνώς με το πρώτο βιβλίο να έχει κερδίσει πλήθος βραβείων- Τι κρίμα και τι ειρωνεία που ο συγγραφέας πέθανε μόλις λίγο καιρό μετά, αφού είχε παραδώσει τα χειρόγραφά του. Αναρωτιέμαι αν είχε φανταστεί ποτέ τέτοιον θρίαμβο. Στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός απ'όπου μόλις κυκλοφόρησε το δεύτερο μέρος ''Το κορίτσι που έπαιζε με τη φωτιά''.
2) Έχει γυριστεί και σε ταινία η οποία παίζεται από 1η Οκτωβρίου στους κινηματογράφους , οπότε όποιος βαριέται να διαβάσει τις 600 τόσες σελίδες του βιβλίου έχει...εναλλακτική λύση!
3) Έχει ενδιαφέρον ο σουηδικός τίτλος του βιβλίου -και της ταινίας: '' Οι άντρες που μισούσαν τις γυναίκες''. Δεν ξέρω γιατί αλλά αυθόρμητα μού ήρθε στο νου η ταινία του Φρανσουά Τρυφώ '' Ο άντρας που αγαπούσε τις γυναίκες''! Ευτυχώς...

Υ.Γ.: Όποιος έχει διαβάσει το βιβλίο ή έχει δει την ταινία ας μού γράψει εντυπώσεις.

Υ.Γ.2 (μονολογώντας) : Πολύ Σκανδιναβία έχει ενσκήψει τον τελευταίο καιρό σε τούτο το ''από πού ήρθε και πού πάει άραγε;'' blog!