Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Mπισκότα αμυγδάλου για ένα κυριακάτικο απόγευμα.

Κυριακή απογευματάκι και μας έχει πιάσει η γνωστή ''κλάπα''*. Άλλοι έχουν βγει για καφέ , άλλοι προσπαθούν να συνέλθουν από το κυριακάτικο γεύμα στη μαμά , άλλοι  ξεφυλλίζουμε  εφημερίδες ή  περιοδικά ακούγοντας ωραία μουσική και πίνουμε τσάι ή καφέ... Εκείνη την ώρα λοιπόν, που -τουλάχιστον στα προάστια- δεν σαλεύει τίποτα και δεν ακούγεται τίποτα -άντε το καζανάκι της από κάτω να ακουστεί!- η Crispy έκατσε και σας έψησε μερικά ωραιότατα μπισκότα αμυγδάλου! Kαι για να σας πείσω για το ωραιότατο των μπισκότων αυτών αρκεί να σας πω ότι είναι η δεύτερη φορά που τα φτιάχνω σε 3 μέρες! Τα ρη-μά-ξα-με!




Μπισκότα αμυγδάλου
(Η συνταγή αλιεύτηκε από το προηγούμενο τεύχος του ''Cuisine et vins de France'')



Θα χρειαστείτε:
170 γρ βούτυρο (ή μαργαρίνη) το οποίο να είναι μαλακό, πράγμα που σημαίνει ότι θα το έχετε βγάλει από το ψυγείο τουλάχιστον 1 ώρα πριν.
70 γρ ζάχαρη άχνη
200 γρ αλεύρι κοσκινισμένο (Προσοχή , προσοχή! Αν χρησιμοποιήσετε μαργαρίνη θα βάλετε 50 γρ αλεύρι επιπλέον)
100 γρ αμύγδαλα σε σκόνη
1 αυγό
1 πρέζα αλάτι


Βάζετε όλα τα υλικά σ'ένα μπωλ και τα ανακατεύετε με ξύλινη κουτάλα. Το πρώτο λεπτό θα βλέπετε ένα χάος στο μπωλ αλλά μην πτοηθείτε, Σε λιγότερο από 3 λεπτά η ζύμη θα έχει ομογενοποιηθεί και θα είναι έτοιμη. Πιάνετε δύο κομμάτια χαρτί κουζίνας -30 εκ τουλάχιστον το φύλλο- βάζετε τη ζύμη ανάμεσα στα δύο φύλλα και την απλώνετε με τα δάχτυλα ή πλάστη σε στρώμα πάχους 5 mm ή 1/2 cm , σε ίντσες δεν θυμάμαι. Το βάζετε στο ψυγείο για 2 ώρες τουλάχιστον. Είναι η ώρα που θα πεταχτείτε στη μαμά για το κυριακάτικο γεύμα , να ακούσετε και τη γνωστή γκρίνια κλπ. Όταν επιστρέψετε η ζύμη θα είναι έτοιμη. Προθερμαίνετε τον φούρνο στους 150 βαθμούς , κόβετε τη ζύμη σε όποιο σχήμα θέλετε και φουρνίζετε τα μπισκοτάκια με το κάτω χαρτί κουζίνας για 20-25 λεπτά. Τα αφήνετε να κρυώσουν. Τσάι και συμπάθεια ...και μπισκότα αμυγδάλου για τα κυριακάτικα απογεύματα της ...''κλάπας''!
Κι η ωραία μουσική που λέγαμε. Μού φαίνεται πως ο Bret ταιριάζει γάντι για Κυριακή απόγευμα...




 *Κατάσταση κατά την οποία βαριέσαι τόσο πολύ που αν έρθει ο μέγας θεριστής και σου πει ότι ήρθε η ώρα , δεν θα αντιδράσεις.


6 σχόλια:

  1. ωχ είναι από αυτά που πάντα τρως και άλλο αμέσως μετά το προηγούμενο, μακριά γιατί θα χαλασω τη δίαιτά μου! :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ βρε crispy... Μόλις γύρισα από το σχολείο και πεινάω αφάνταστα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. δεν διάβασα τη συνταγή γιατί είμαι σίγουρη ότι θα μου ανοίξει την όρεξη
    το κομμάτι βέβαια που έβαλες στο τέλος είναι τόσο μελαγχολικά όμορφο που στην κλείνει.
    τέλεια ισορροπία ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. δε το είχα προσέξει ιδιαίτερα αυτό το τραγούδι όταν παιζόταν στα ραδιόφωνα αλλά αυτή η εκτέλεση είναι υπέροχη. Καλό μήνα crispy

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλό Μήνα σε όλους. Να σας ενημερώσω ότι δεν έμεινε ούτε ψίχουλο!


    mermyblue όντως είναι μελαγχολικό τραγούδι όπως κι όλος ο δίσκος.

    zekia στο ράδιο ακούγεται διαφορετικό γιατί τραγουδά κι η Emanuelle Seigner κάποιους στίχους. Μου αρέσει καλύτερα όπως το λέει εδώ μόνος του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή