Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

Μπακαλιάρος ...καταναλωτικός!

Πριν λίγες μέρες βρισκόμουν παρούσα σε μια συζήτηση περί κατανάλωσης και καταναλωτισμού και πώς από το ένα στάδιο βρεθήκαμε στο άλλο με όλες τις γνωστές συνέπειες. Σε κάποια φάση της συζήτησης ανέφερα ότι μισώ τα μεγάλα καταστήματα, τα σουπερμάρκετ και τα μολ και μόνο κατ' ανάγκη τα επισκέπτομαι -κυρίως τα σουπερμάρκετ. Αντίθετα, μου αρέσουν πολύ τα μικρά καταστήματα, εκείνα τα οποία όταν τα επισκεφτείς, θα ακούσεις μια καλημέρα μπαίνοντας, θα πιάσεις συζήτηση με τον ιδιοκτήτη ή υπάλληλο, θα σου δώσει να δοκιμάσεις τα καινούργια καλούδια που έχει φέρει, θα ανταλλάξετε, γνώμες, απόψεις, συνταγές -ναι, γιατί όχι συνταγές-, θα καλαμπουρίσετε! Τα μικρά καταστήματα στα οποία αναφέρομαι μπορεί να είναι μικρά ντελικατέσσεν, καταστήματα βιολογικών προϊόντων, κάβες, μανάβικα, φούρνοι, ψαράδικα κλπ. Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα και δεν τα έχει καταπιεί κι αυτά το τέρας των υπεραγορών. Εκείνο που ωστόσο υπήρξε το πρώτο θύμα των υπεραγορών ήταν το μπακάλικο. Όλοι θυμόμαστε -μάλλον όχι όλοι, όσοι γεννήθηκαν μετά τα μέσα της δεκαετίας του 80 αμφιβάλλω αν γνωρίζουν τον όρο!!- το μπακάλικο της γειτονιάς, όπου μας έστελνε η μαμά για ψώνια. Λίγα ψώνια τότε, δεν υπήρχαν καρότσια (παρεμπιπτόντως θυμάστε εκείνη τη διαφήμιση: ''Τυρί, ρύζι, καφέ, γάλα, Καμπάς'';) Αυτό που θυμάμαι πιο έντονα από εκείνα τα χρόνια είναι να με στέλνει η μητέρα μου να αγοράσω μπακαλιάρο! Στη μέση του καταστήματος δέσποζε ένα τεράστιο καλάθι με τις αλατισμένες φέτες του νόστιμου αυτού παστού ψαριού. Το καλάθι με τον μπακαλιάρο ήταν το σήμα κατατεθέν των μπακάλικων κι όχι τυχαία. Βλέπετε, ο μπακαλιάρος πριν φτάσει να πουλιέται 10 ευρώ το κιλό (ω, ναι!) ήταν πάμφθηνος, μάλιστα ήταν γνωστός ως ''το κρέας του φτωχού''.  Τώρα πια ούτε φασιανός μεγαλωμένες στα Χάιλαντς να ήταν!

Όπως καταλαβαίνετε σήμερα έχουμε μπακαλιάρο. Έχουμε μια απλή συνταγή, η οποία είναι ένα αριστούργημα χάρη στο μυρωδικό που χρησιμοποιούμε και το γεγονός ότι το ψάρι ψήνεται στο φούρνο σε κρασί! Η συνταγή είναι βενετσιάνικη. Οι Βενετσιάνοι λατρεύουν το ψάρι, σχεδόν όλη η κουζίνα τους είναι με ψαρικά. Σε μία από τις επόμενες αναρτήσεις θα επιστρέψουμε στη Βενετία. Γιατί φέτος το φθινόπωρο κάτι μας έπιασε και θα θέλαμε να περνούσαμε τις μελαγχολικές μέρες τούτης της εποχής του χρόνου σουλατσάροντας στα κανάλια της Γαληνοτάτης.


Μπακαλιάρος στο φούρνο με δεντρολίβανο
(Βενετσιάνικη συνταγή)


Υλικά για 4 άτομα

1 κιλό περίπου μπακαλιάρο παστό (τον οποίο θα έχετε βάλει στο νερό 2-3 μέρες πριν να ξαρμυρίσει)
60-70 γρ ψωμί τριμμένο
1 χούφτα δεντρολίβανο φρέσκο ή ξερό (προτιμάται φρέσκο)
180 ml καλής ποιότητας λευκό κρασί
ελαιόλαδο
άφθονο φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι



Η διαδικασία είναι απλή. Αφού έχετε ξαρμυρίσει το ψάρι, στεγνώνετε τις φέτες και τις τοπθετείτε σε ένα πυρέξ του οποίου την επιφάνεια έχετε λαδώσει καλά. Σε μια μουλινέτα περνάτε το ψωμί με το δεντρολίβανο και το πιπέρι. Απλώνετε το μείγμα αυτό ομοιόμορφα πάνω στο ψάρι. Ρίχνετε 2-3 κουταλιές λάδι και μετά το κρασί. Τοποθετείτε το πυρέξ σε φούρνο ήδη προθερμασμένο στους 200 βαθμούς και ψήνετε για 35-40 λεπτά περίπου, μέχρι να αποκτήσει όμορφη κρούστα από πάνω.

Όσο ταπεινό κι αν φαίνεται πρόκειται περί εκπληκτικού πιάτου. Μην διστάσετε να το δοκιμάσετε. Όπως προείπα, θα επικεφτούμε ξανά τη Βενετία μες το μήνα. Προς το παρόν ρίξτε μια ματιά και στις υπόλοιπες συνταγές με μπακαλιάρο. Κι οι δύο είναι εξαιρετικές: εδώ κι εδώ

18 σχόλια:

  1. Πολύ καλή ιδέα! Θα προσπαθήσω να την δοκιμάσω σύντομα. Καλό ξημέρωμα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλή εβδομάδα! Συμφωνω απολύτως μαζί σου ως προς την προτίμηση στα μικρότερα καταστήματα, αν και δυστυχώς αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Η συνταγή φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα και εύκολη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @mahler
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα! Πανεύκολη συνταγή! Τη φτιάχνεις και με κλειστά τα μάτια που λέει ο λόγος!



    @Αμελί
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα! Δυστυχώς δεν είναι πάντα εφικτό διότι όπως γράφεις κι εσύ στην ανάρτηση σου, είναι κι αυτό το καθημερινό τρέξιμο, η κούραση. Στο τέλος της μέρας πας στο s/m που τα έχει όλα σε ένα χώρο και ξεμπέρδεψες. Αυτό συν οι φθηνές τιμές είναι τα βασικά τους πλεονεκτήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ακουγεται καταπληκτικη η συνταγη!
    Θα τη δοκιμασω σιγουρα.

    Καλη εβδομαδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. one perfect day
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα! Είναι όντως καταπληκτική- η καταγωγή της το εγγυάται! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλημέρα Crispy! Μπακαλιάρο παστό δεν βρίσκω στην Ν Αφρική για να δοκιμάσω την συνταγή σου, που φαίνεται πολύ του γούστου μου!
    Με γύρισες πίσω κάποια χρόνια, τότε που με έστελνε η μαμά μου στο γειτονικό μπακάλικο για καθημερινές προμήθειες! Τότε που οι γειτονιές λειτουργούσαν και οι γείτονες γνωριζόντουσαν!:)
    Καλή βδομάδα να έχουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αγγελική
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα! Μου κάνει εντύπωση που δεν πουλιέται παστός μπακαλιάρος στη Νότια Αφρική.
    Θυμάμαι ότι τις περισσότερες φορές ήμασταν τα πιτσιρίκια που τρέχαμε στο μπακάλικο για τα ψώνια του σπιτιού. Ήταν σχεδόν τόπος συνάντησης! Ξέρω ότι τα μπακάλικα δεν πρόκειται να επιστρέψουν αλλά μου άρεσε που υπήρχαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αχ τι μου έκανες βρε Crispy μου.
    Με μελαγχόλησες και σήμερα δεν είμαι και στα καλά μου. Ο μπαμπάς μου είχε ένα από αυτά τα μπακάλικα που περιγράφεις και με θυμάμαι να πηγαίνω στο μαγαζάκι του μετά το σχολείο, να χαζεύω τον μπακαλιάρο, τα χύμα όσπρια, τα τυριά μέχρι που δίπλα μας άνοιξε ένα μεγάλο super market & τον κατάπιε. Χάζευα τον μπαμπά μου να κουβεντιάζει με τους πελάτες, να λένε τα νέα τους, να μιλάνε για το ΠΡΟΠΟ ή τα πολιτικά... Τι ωραία χρόνια.
    Η συνταγή σου θα δοκιμαστεί.
    Σε αφήνω γιατί συγκινήθηκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Νότα
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα! Μάλλον μας συγκίνησες κι εμάς με την πολύ όμορφη και νοσταλγική περιγραφή που έκανες....Ωραία χρόνια όντως...
    Προσπαθούσα να καταλάβω γιατί με έχει πιάσει αυτή η νοσταλγία και μάλλον ψάχνω στο παρελθόν για όμορφες στιγμές γιατί αυτά που ζούμε τον τελευταίο καιρό είναι πολύ άσχημα.
    Τελοσπάντων, η συνταγή είναι υπέροχη και τη συνιστώ ανεπιφύλακτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλησπέρα! Sorry κιόλας αλλά θα σας χαλάσω τη νοσταλγία γιατί κι εγώ στην ίδια γενιά ανήκω που πήγαινε στο μπακάλικο και τους ήξερα/με ήξεραν αλλά τα νέα (δηλ. κουτσομπολιό) που συνόδευαν τα ψώνια δεν τα άντεχα και δεν τα αντέχω!
    Άλλο πράγμα να σε ρωτάει βέβαια τα νέα σου κάποιος καλοπροαίρεατα, αλλά και τότε και τώρα πόσοι καλοπροαίρετοι άνθρωποι υπήρχαν και υπάρχουν?

    Τέσπα, ξέφυγα.. Ωραίος ο μπακαλιάρος και θα του πηγαίνει το δεντρολίβανο, δεν έχω δοκιμάσει να βάλω ποτέ. Καλή ιδέα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @dark chef
    Καλησπέρα και καλή εβδομάδα! Το κοτσομπολιό ζει και βασιλεύει ακόμα στα μικρομάγαζα! Τι μου θύμισες! Πριν από μερικά χρόνια δούλευα σε βιολογικάδικο τα πρωινά. Σε πληροφορώ ότι γνωρίζαμε τα πάντα για τις προσωπικές ζωές των πελατών, όχι για άλλο λόγο αλλά στην κυριολεξία λειτουργούσαμε ως εξομολογητήριο! Βέβαια σε ορισμένεςπεριπτώσεις το κοτσομπολιό έχει εξελιχθεί. Θέματα (ή θύματα!) δεν είναι οι πελάτες αλλά πληροφορίες που αφορούν τον εκάστοτε χώρο. Πχ σε κάβα θα μάθω τις μελλοντικές προθέσεις κάποιου οινοπαραγωγού κλπ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ωραίο φαγάκι. :-)
    Ωραίες ιστορίες. Μακάρι οι περισσότεροι δημοσιογράφοι ή σχετικοί λοιποί των εναπομείναντων ελληνικών μαγειρικών ή σχετικών με το φαγητό και τις γεύσεις εντύπων και περιοδικών, να έγραφαν σαν και εσάς που η γραφή διαπερνά την οθόνη του υπολογιστή και ανασύρει μνήμες και αρώματα από το παρελθόν. Τα σέβη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @Ανώνυμος/η
    Καλημέρα! Ευχαριστώ πολύ για τα καλά και κολακευτικά λόγια! :-)
    Υποθέτω ότι λίγο πολύ στους περισσότερους από εμάς γεύσεις, αρώματα ή φαγητά συνδεδεμένα με συγκεκριμένα γεγονότα της ζωής μας πυροδοτούν μια σειρά αναμνήσεων. Προσωπικά μου συμβαίνει συνεχώς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. peps
    Kαλημέρα! Τη συνιστώ ανεπιφύλακτα! Είναι πολύ ωραία, πολύ φίνα συνταγή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλησπέρα, έχω μεγαλώσει μέσα σε μπακάλικο μικρού χωριού που δεν ήταν μόνο μπακάλικο αλλά και χασάπικο μανάβικο καφενείο κλπ.
    Έχω δε να διηγηθώ άπειρες ιστορίες - εμπειρίες από τα παλιά αυτά μαγαζάκια μιας και έχω και κάποια ηλικία.
    Ο μπακαλιάρος ήταν το μόνο ψάρι που έφτανε εκεί μιας και είναι πολύ στα ορεινά. Ήταν δε το αγαπημένο του πατέρα και τον μαγείρευε ο ίδιος με μεγάλη μαεστρία.
    Δεν μπορώ να ψωνίζω στα χαώδη Σ/Μ προτιμώ αυτά που μπορείς να τα διασχίσεις σε λίγα λεπτά.
    θα δοκιμάσω τη συνταγή σου γιατί και για μένα ο μπακαλιάρος ανήκει στα αγαπημένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ξανθή
    Καλημέρα! Αν δεν κάνω λάθος, τον μπακαλιάρο τον ονόμαζαν και ''το ψάρι του βουνού'', ακριβώς για το λόγο που αναφέρεις, ήταν το μόνο ψάρι που έφτανε στα ορεινά!
    Φαντάζομαι ότι το μπακάλικο του πατέρα σου θα ήταν στην κυριολεξία το κέντρο του χωριού, το σημείο συνάντησης όλων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Έτσι ακριβώς, αυτό το παλιό μπακάλικο για μένα ήταν μεγάλο σχολείο δυστυχώς τώρα όλα έχουν εκπέσει η ευκολία της μετακίνησης η ερήμωση του χωριού όλα έχουν βάλει το "χέρι" τους.
    Καλή εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή