Συναντήσεις

Οι πρώτες μέρες του νέου χρόνου επεφύλαξαν νέες γνωριμίες! Και μάλιστα από το δικό μας κύκλο, εκείνο των food bloggers!

Όλα ξεκίνησαν όταν έλαβα μέιλ από την Ξανθή του μπλογκ "Οι συνταγές της Ασπρούλας" όπου μου έγραφε ότι είχα κερδίσει ένα βιβλίο από διαγωνισμό που είχε βάλει σε ανάρτηση της. Κανονίσαμε να συναντηθούμε όπως κι έγινε, κι εκεί γνώρισα έναν εξαιρετικά ενδιαφέροντα άνθρωπο, με πολλές γνώσεις, τρομερό μεράκι και πολλή αγάπη για το αντικείμενο που μας είχε άλλωστε φέρει κοντά : το φαγητό! Οι δύο ώρες που καθήσαμε σε ένα μικρό καφέ πίνοντας ζεστή σοκολάτα πέρασαν σα νεράκι κι ήταν τόσο πολλά τα θέματα που θέλαμε να συζητήσουμε που ούτε καταλάβαμε πώς πέρασε η ώρα. Αφού ήπιαμε το όμορφο ρόφημα που είχαμε παραγγείλει, σηκωθήκαμε, βγήκαμε, σταθήκαμε στο δρόμο συνεχίζοντας την κουβέντα για μερικά λεπτά ακόμη, φευ, ο χρόνος πίεζε, κι έτσι η Ξανθή μου έδωσε το δώρο σε μία τσάντα, αποχαιρετηθήκαμε, και κατηφόρισα την Απόλλωνος.
Γυρίζοντας το βράδυ στο σπίτι διαπίστωσα ότι η τσάντα περιείχε κάτι άλλο εκτός από το βιβλίο (κι αναρωτιόμουν όλο το απόγευμα για το βάρος - κάτι δεν πήγαινε καλά, τέτοιο βάρος δεν αντιστοιχούσε σε βιβλίο). Τι έκπληξη και τι χαρά όταν ανακάλυψα ότι η Ξανθή είχε βάλει και κάτι έξτρα στο δώρο: Ένα βαζάκι τοματάκι γλυκό! Δεν είχα φάει ποτέ και δεν ήθελα και πολύ να ανοίξω το βάζο! Τέλειο! Υπέροχο! Καταπληκτικό! Εκείνο το βράδυ κόντεψα να φάω όλο το βάζο (βασικά πείναγα, μην με μαλώνετε!). Την επόμενη μέρα το φωτογράφισα διότι δεν έβλεπα να έβγαζε τρίτη μέρα το βαζάκι!

Όπως κι έγινε!

Στο βιβλίο τώρα. Ήταν αυτό:

Και δεν θα μπορούσε να βρεθεί την πιο κατάλληλη στιγμή στα χέρια μου! Εδώ και καιρό -κι εξαιτίας του περίεργου ωραραίου αυτού του χειμώνα- έψαχνα λύσεις για ελαφρά μεσημεριανά, για παράδειγμα σάντουιτς ή σαλάτες αλλά με ένα certain touch, όπως λέμε στα μέρη μου! Κάτι ελαφρύ αλλά κάτι διαφορετικό συνάμα. Κι όσο το δυνατόν χορταστικό.
Την ημέρα που έπιασα να το ξεφυλλίζω, δεν ήθελα να φάω κρέας, ήθελα κάτι με όσπριο και τα υλικά στο σπίτι ήταν λίγα ( Α, κι επιπλέον βαριόμουν να βγω να ψωνίσω). Έπεσα πάνω σε αυτήν την σαλάτα. Απίστευτα απλή, απίστευτα ελαφριά κι απίστευτα νόστιμη παρά τα ελάχιστα υλικά! Της άλλαξα όως το ντρέσσινγκ. Προτίμησα κάτι άλλο που πιστεύω ότι
ταιριάζει καλύτερα!

Σαλάτα με φακές και πατάτα.

Δεν θα χρειαστείτε παρά:
Λίγες φακές (υπολογίστε 20 γρ ανά άτομο) τις οποίες θα βράσετε al dente.
Μικρές πατάτες με τη φλούδα. Τις βράζετε σε αλατισμένο νερό.
2 φρέσκα κρεμμυδάκια κομμένα σε ροδέλες
Εξαιρετικής ποιότητας ελαιόλαδο
χυμός μισού λεμονιού
2-3 κουταλιές φρεσκοκομμένο μαϊντανό
λίγο αλάτι
λίγο φρεκοτριμμένο πιπέρι

Κόβουμε τις πατάτες στη μέση ή σε τρία κομμάτια

Βάζουμε σε μια πιταέλα τις φακές, πατάτες και κρεμμυδάκι.
Σε ένα βάζο με καπάκι βάζουμε τα υλικά του ντρέσσινγκ: ελαιόλαδο, λεμόνι, μαϊντανό, αλάτι, πιπέρι. Χτυπάμε πολύ καλά. Ρίχνουμε το ντρέσσινγκ πάνω από τα υλικά της σαλάτας.

Όσο απλή φαίνεται τόσο νόστιμη είναι!

*

Η ιστορία των συναντήσεων δεν σταματά εδώ. Πριν από λίγες μέρες η Dark Chef μας προσκάλεσε να γνωριστούμε και να δοκιμάσουμε τα cookies της. Όμως η πρόσκληση της είχε ένα μυστήριο, είχε κάτι από κυνήγι του θυσαυρού, βλέπετε θα έπρεπε να ψάξουμε για να την βρούμε! Ευτυχώς την Κυριακή τα κατάφερα, περιπλανήθηκα στον Εθνικό Κήπο και βρήκα την Σκοτεινή μας σεφ! Το τι συνέβη εκείνη την ημέρα στον Κήπο το περιγράφει καλύτερα η ίδια: εδώ! Στην ίδια ανάρτηση δίνει και την συνταγή για τα νοστιμότατα cookies της με μαύρη σοκολάτα που μας πρόσφερε. Υπέροχα! Ακόμα καλύτερα ήταν τα cookies με λευκή σοκολάτα που παρουσίασε στην τελευταία της ανάρτηση. Ένας αναπάντεχα πανέμορφος αρμονικός συνδυασμός τριών -εκ πρώτης όψεως διαφορετικών- υλικών! Τα λάτρεψα!


Ξανθή, Έφη ευχαριστώ πολύ!