Του καλοκαιριού τα τυχερά

Με τούτα και με εκείνα που γίνονται στη λιλιπούτεια χώρα μας και στην οποία δεν βαριόμαστε ποτέ, είπα, εκεί κάπου στα μέσα Ιουλίου λίγο μετά το δημοψήφισμα, να πάρω τα όρη και τα βουνά αλλά μετά θυμήθηκα ότι είχα σχεδόν ένα χρόνο να επισκεφτώ το αγαπημένο μου νησί. Κι έτσι άφησα τα βουνά στην ησυχία τους και πήρα να μετρώ τα ναυτικά μίλια μέχρι τη Σίφνο.

Εκεί λοιπόν στο νησί, υπάρχει ένα ιταλικό εστιατόριο, το οποίο επισκέπτομαι κάθε φορά που βρίσκομαι εκεί. Από την πρώτη φορά. Και χαίρομαι πραγματικά που μετά από τόσα χρόνια, το εστιατόριο συνεχίζει την πορεία του με μεγάλη επιτυχία. Φέτος δε, στη χαριτωμένη, κομψή αυλή του (μακριά από την οχλαγωγία της Απολλωνίας, στο δρόμο προς το Άνω Πετάλι) γινόταν το αδιαχώρητο, κι όλα αυτά λίγες μέρες μετά το δημοψήφισμα και το σφιχτό capital control. Γιατί είναι τόσο πετυχημένο; Γιατί ο ιδιοκτήτης του δεν μιζεριάζει με ένα μενού προβλεπόμενο κι επαναλαμβανόμενο. Κάθε χρόνο κάτι καινούργιο θα προκύψει, όπως φέτος με την ανανέωση της wine list, με κρασιά που ο ίδιος έψαξε κι έφερε από την πατρίδα του, την Ιταλία. Όταν τρώω στο "Mamma mia" πάντα διαλέγω ένα πιάτο από εκείνα που είναι εκτός μενού κι είναι τα έξτρα της ημέρας. Φέτος ξετρελάθηκα με ένα πιάτο απλό αλλά τόσο μεσογειακό και τόσο συμπυκνωμένο από γνώριμες κι αγαπημένες γεύσεις που αμέσως αποφάσισα ότι με το που θα γύριζα στην Αθήνα, θα το αντέγραφα. Όπερ κι εγένετο! Με κάποιες μικροδιαφορές!

Linguine με μπακαλιάρο σε σάλτσα με τοματίνια, ελιές και κάπαρη

(Συνταγή εμπνευσμένη από πιάτο του εστιατορίου "Mamma mia", Σίφνος)

Υλικά για 4 άτομα

700-750 γρ μπακαλιάρο τον οποίο θα έχουμε ξαρμυρίσει καλά και κόψει σε κομμάτια (ούτε μεγάλα ούτε πολύ μικρά, περίπου 2 εκ.)
400 γρ linguine
10-12 τοματίνια (αν είναι μικρά τα κόβουμε στα δύο, αν είναι πιο μεγάλα στα τέσσερα)
1 κρεμμύδι λευκό ψιλοκομμένο
1 σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένη
10-12 ελιές Καλαμών χωρίς το κουκούτσι και κομμένες σε ροδέλες
2 κουταλιές σούπας κάπαρη (αν είναι πολύ αλμυρή την ξαρμυρίζουμε) ψιλοκομμένη
αλάτι
πιπέρι
ελαιόλαδο
λίγο χυμό λεμονιού

Σε μια κατσαρόλα βράζουμε αλατισμένο νερό. Μόλις είναι έτοιμο ρίχνουμε τα ζυμαρικά και τα βράζουμε αυστηρά al dente.

Εν τω μεταξύ ετοιμάζουμε τη σάλτσα. Σε ένα μεγάλο τηγάνι ζεσταίνουμε σε μέτρια φωτιά λίγο ελαιόλαδο. Σε αυτό σοτάρουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο. Μόλις μαλακώσει το κρεμμύδι ρίχνουμε τις ελιές και την κάπαρη. Συνεχίζουμε το σοτάρισμα για λίγο και τέλος ρίχνουμε τον μπακαλιάρο και τα τοματίνια. Ανακατώνουμε απαλά και σκεπάζουμε. Αφήνουμε για 5-6 λεπτά σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά. Ξεσκεπάζουμε. Ανακατώνουμε. Το φαγητό σε αυτή τη φάση πρέπει να έχει αρκετά υγρά. Δοκιμάζουμε για αλάτι και διορθώνουμε. Στραγγίζουμε τα ζυμαρικά και τα ρίχνουμε στο τηγάνι. Ανακατώνουμε. Ρίχνουμε πιπέρι και το χυμό λεμονιού, ανακατώνουμε πάλι μια τελευταία φορά και σερβίρουμε αμέσως.

Παρά την παρουσία των τοματινιών, το συνοδέψαμε με λευκό κρασί.

ΥΓ: Οι φωτογραφίες του φαγητού τραβήχτηκαν στο μπαλκόνι στην κυριολεξία με το τελευταίο φως της ημέρας. Είναι ένα από τα μειονεκτήματα που προκύπτουν όταν κάνει κανείς blogging με ερασιτεχνικό αλλά άμεσο τρόπο. Τίποτα στημένο, ό,τι βγει από την κουζίνα και κυρίως όποτε βγει.