Δευτέρα 31 Αυγούστου 2015

Το τέλος ενός επεισοδιακού καλοκαιριού

Όσα συνέβησαν στη χώρα τέλη Ιουνίου - αρχές Ιουλίου δεν με άφησαν ανεπηρέαστη. Με επηρέασαν τόσο σε σημείο να μην έχω την απαραίτητη διάθεση να ασχοληθώ με το μπλογκ. Όπως θα διαπιστώσετε από την συχνότητα των αναρτήσεων, ο Ιούλιος είναι σχεδόν κενός. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μαγείρευα. Τουναντίον, κατά τη διάρκεια του φετινού καλοκαιριού πέρασα πολλές ώρες στην αγαπημένη μου κουζίνα μαγειρεύοντας. Και σκέφτηκα ότι μάλλον εκεί ξέσπασα, ψάχνοντας κάτι να κάνω για να μην σκέφτομαι συνέχεια όσα γίνονται στη λιλιπούτεια χώρα μας.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού που λένε, έτσι προσπαθώντας να αντιμετωπίσω ψυχολογικά την πολιτική επικαιρότητα μαγείρευα κι έψηνα συνέχεια. Και συνέχεια. Κι άρχισα να παίζω λίγο με τις συνταγές (όπως οι πολιτικοί με τα μνημόνια). Κι άρχισα να κάνω κάποιες αλλαγές (όπως οι πολιτικοί με τα μνημόνια). Η σημαντικότερη ίσως αλλαγή είναι ότι σε κάποιες συνταγές αντικατέστησα το βούτυρο με ελαιόλαδο. Κυρίως σε γλυκά και μπισκότα. Αυτό περισσότερο ως ανάγκη να διατηρηθεί το γλυκό σε καλή κατάσταση τους καλοκαιρινούς μήνες, μιας και με το βούτυρο υπάρχει σχετικά γρήγορη αλλοίωση- κι όχι μόνο στη γεύση. Έχω κατά καιρούς φτιάξει κέικ με ελαιόλαδο -και τα έχω αναρτήσει- κι είναι υπέροχα. Αφράτα, μυρωδάτα και κυρίως δεν χάνουν την υγρασία τους, δεν στεγνώνουν. Αυτή τη φορά προχώρησα στα μάφινς (συνταγή που καλώς εχόντων των πραγμάτων θα αναρτηθεί προς το τέλος του μήνα) και στα μπισκότα που ήταν πραγματικός θρίαμβος! ( Δες στο instagram)  Διατηρούνταν για μέρες φρέσκα και τραγανά χωρίς να χάσουν ούτε σε γεύση! Μετά προχώρησα στην κλασική πασταφλώρα. Το γεγονός ότι το ψυγείο είχε γεμίσει με βάζα από μαρμελάδες, άλλο μεγάλο σουξέ με αποκορύφωμα την τελευταία από σύκο, σήμαινε ότι, με την διαδικασία του επείγοντος (όπως οι πολιτικοί με τα μνημόνια), έπρεπε να φτιάξουμε πασταφλώρες! Κι η βάση να είναι με ελαιόλαδο! Όπως κι έγινε:

Πάστα φλώρα (βάση φτιαγμένη με ελαιόλαδο)






Υλικά για ταψί διαμέτρου 25 εκ (αν την  θέλουμε πιο χοντρή χρησιμοποιούμε ταψί μικρότερης διαμέτρου)

2 φλιτζάνια* αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1/2 φλιτζάνι ψίχα φουντουκιού**
1/4 φλιτζάνι ελαιόλαδο
1/2 φλιτζάνι ζάχαρη καστανή
5-6 κουταλιές παγωμένο νερό
1 πρέζα αλάτι

1/2 βάζο μαρμελάδα της αρεσκείας μας (ίσως και λίγο περισσότερη αν μας αρέσει να είναι πληθωρική η παρουσία της)

Ετοιμάζουμε τη ζύμη.
Σε ένα μεγάλο μπολ ανακατεύουμε το αλεύρι, με την ψίχα φουντουκιού, το αλάτι και τη ζάχαρη. Ρίχνουμε το ελαιόλαδο και με ένα πιρούνι ανακατεύουμε μέχρι να δημιουργηθούν χοντρά τρίμματα. Ρίχνουμε λίγο λίγο το νερό και ζυμώνουμε έως ότου αποκτήσουμε μια ζύμη που να μην κολλά στα χέρια μας. Την τυλίγουμε σε μεμβράνη και την αφήνουμε στο ψυγείο για μία ώρα περίπου.

Στα 50 λεπτά ξεκινάμε την προθέρμανση του φούρνου. Ετοιμάζουμε το ταψί αλείφοντας το με λίγο ελαιόλαδο. Βγάζουμε τη ζύμη, κόβουμε τα δύο τρίτα και την υπόλοιπη την επιστρέφουμε στο ψυγείο. Τοποθετούμε τη ζύμη στο κέντρο του ταψιού κι αρχίζουμε να την απλώνουμε με τη βοήθεια των δακτύλων. Προσέχουμε να πάρουμε ίδιο πάχος σε όλη την επιφάνεια. Απλώνουμε από πάνω την μαρμελάδα. Βγάζουμε την υπόλοιπη ζύμη από το ψυγείο και την πλάθουμε σε λωρίδες τις οποίες απλώνουμε σταυρωτά από πάνω.
Ψήνουμε για 40 λεπτά περίπου- εξαρτάται από το πάχος της βάσης. Προσέχουμε μην πάρει απότομα χρώμα. Τότε την σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο μέχρι να ολοκληρωθεί το ψήσιμο.





*Όπως έχουμε ξαναπεί, εννοούμε φλιτζάνια 240-250 ml. Φλιτζάνια που χρησιμοποιούμε κυρίως για καφέ φίλτρου.

**Η παρουσία ξηρών καρπών πάντα κάνει τη ζύμη πιο νόστιμη!







(Ακολουθεί προεκλογική υπόσχεση!)
Θα τα πούμε ξανά μετεκλογικά!

18 σχόλια:

  1. Τα λέμε λοιπόν μετά τις εκλογές. Εσύ στο μεταξύ μαγείρευε και μάζευε υλικό να μας ανεβάσεις :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτές τις μέρες θα έχει αποχή....από την κουζίνα!

      Θα γυρίσω με νέες ιδέες, νέες διαθέσεις, νέα μεγαλεπίβολα σχέδια (πολλά υπόσχομαι, σαφώς επηρεασμένη από τα "διαμάντια", τους πολιτικούς μας!!)

      Καλημέρα & καλή εβδομάδα!
      Και καλό μήνα από αύριο!

      Διαγραφή
  2. Η αδυναμία μου!!! Πολύ ελκυστική δείχνει στη φωτογραφία! Κι εγώ στην ίδια φάση ήμουνα (και είμαι ακόμα δηλαδή), δεν έχω καμία διάθεση να γράψω στο blog, ελπίζω μόνο κάποια στιγμή να μου περάσει και να επανέλθω στους πρότερους ρυθμούς. Προς το παρόν περνάω φάση-τάση φυγής, θέλω να πάω σ' 'αλλη γη σ' άλλα μέρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμαλία

      Ακριβώς! Τάσεις φυγής! Θα πήγαινα ευχαρίστως στην άλλη άκρη του κόσμου για να αποφύγω αυτό το εντελώς σουρρεαλιστικό, πέραν κάθε λογικής, άθλιας κι αρρωστημένης πολιτικής σκηνής- και τους πρωταγωνιστές της να μην ξαναδώ και ξανακούσω αν γίνεται!
      Η διάθεση ανεβοκατεβαίνει, τη μια σε πιάνει απελπισία, την άλλη ηρεμείς, λες υπάρχουν και χειρότερα...

      Η πάστα φλώρα ανέκαθεν μου άρεσε- μου είχε μείνει απωθημένο πιο μικρή γιατί η μητέρα μου δεν την έφτιαχνε όσο συχνά ήθελα!

      Διαγραφή
  3. ΑΑΑΧ Μέχρι εδώ μύρισε η Πάστα Φλώρα! Θα την δοκιμάσω τώρα που θα επιστρέψει η κόρη μου από τις διακοπές με την γιαγιά.
    Θα σου πω τα νέα μου και με το γλυκό με τα φυστίκια Αιγίνης, σε λίγες μέρες θα το φτιάξω.
    Ανυπομονώ για τις επόμενες συνταγές σου. Φιλιά πολλά και καλά να περάσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νότα

      Η αγαπημένη πάστα φλώρα είναι αγαπημένο γλυκάκι κι εύκολο.

      Καλή επιτυχία με το άλλο γλυκό. Περιμένω εντυπώσεις. Είναι εύκολο, πρόσεξε μόνο στο ψήσιμο, επειδή έχει σιμιγδάλι ψήνεται πιο γρήγορα από τα κλασικά κέικ με αλεύρι.

      Να ευχηθώ εκ των προτέρων (μιας και θα λείπω) Χρόνια Πολλά κι όλα τα καλά κι όμορφα να σου συμβαίνουν! Φιλιά!

      Διαγραφή
    2. Σε ευχαριστώ για τις ευχές. Την Δευτέρα είναι τα γενεθλιά μου. Θα το φτιάξω την Κυριακή το απόγευμα.
      Πολλά φιλιά και καλά να περάσεις!

      Διαγραφή
    3. Θα λείπω αλλά στείλε μήνυμα, κάπου θα έχω βρει wifi!

      Διαγραφή
  4. μ αρεσει που πειραξες την ταρτα!!! θα την δοκιμασω κ με το λαδι κ με τα φουντουκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναστασία

      Είναι ωραία. Βέβαια τώρα τελευταία μου αρέσει πολύ να φτιάχνω ζύμες για τάρτες ή άλλα γλυκά που να έχουν ψίχα ξηρών καρπών στη θέση κάποιας ποσότητας αλευριού. Δίνουν περισσότερη νοστιμιά κι αλλάζει λίγο -προς το πιο τραγανό- η υφή.

      Διαγραφή
  5. Παστα φλώρα! Ωραιο πράμα!
    Ε αφου σε ωφελουν οι εκλογές... να ξανακανουμε χα χα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. B F

      Πολύ ευχαρίστως να γίνονταν συνέχεια εκλογές με την προϋπόθεση ότι θα άλλαζαν τα πράγματα στη χώρα. Οι προηγούμενες εκλογές απέδειξαν ότι η ψήφος μας αποσυντίθεται (χάνεται στη μεγάλη μαύρη τρύπα) μόλις σχηματιστεί η (οποιαδήποτε) νέα κυβέρνηση.

      Τέλος πάντων, food blog είναι εδώ...τι έχω πάθει;;; :-)))

      Διαγραφή
    2. Οτι θα αλλαζουν το μόνο σίγουρο.... τωρα προς το καλο, προς το κακό, αυτο δεν μπορω να στο εγγυηθώ χαχα!

      Διαγραφή
    3. bf

      θυμήθηκα αυτό που λένε: "αν οι εκλογές άλλαζαν τα πράγματα θα ήταν παράνομες"

      Διαγραφή
  6. Eχουμε όλα τ άλλα έχουμε κάθε τόσο και τις εκλογές .
    Με τί διάθεση να μπεις στην κουζίνα..κι εγώ τον Ιούλιο έτσι ήμουν... μην σου πω και τον Αύγουστο... ;)
    Δεν μας αφήνουν να ηρεμήσουμε λίγο, μας αποδιοργανώνουν... Ας είναι...θα μπούμε λοιπόν κι εμείς σε ''προεκλογικό'' πυρετό και θα μαγειρεύουμε και θα πειραματιζόμαστε... όσο μπορούμε.
    Βλέπω εσύ πειραματίστηκες αρκετά...;) ...

    Ωραία η τάρτα... και η ζύμη με ελαιόλαδο την κάνει πολύ πιο καλοκαιρινή και μεσογειακή.
    Πεντανόστιμη!!!

    Καλό μήνα να έχουμε :)

    (παώ να δω και τις άλλες αναρτήσεις που μου ξεφυγαν... :-) )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάριον

      Με τη ζύμη αυτή έχω πάθει πλάκα γιατί μια μικρή αλλαγή που έκανα την απογείωσε. Το πολύ κρύο νερό! Έχω μείνει άναυδη, πόσο ωραία και τραγανή γίνεται όταν ψήνεται!

      Για τα προεκλογικά τι να πω. Όταν ακούς τον έναν να λέει "Είμαστε ασυμβίβαστοι, απλά κάναμε έναν μικρό συμβιβασμό" (ο οποίος μικρός συμβιβασμός ακούει στο όνομα μνημόνιο, συμπληρώνω εγώ) και τον άλλον "Παραμένουμε αντιμνημονιακοί" ενώ πριν λίγες μέρες ψήφισε μνημόνιο, κι άλλα μεγάλα, ψεύτικα, κενά, ανούσια, άθλια λόγια από τους πάντες, τότε απλά σηκώνεις τα χέρια ψηλά από απελπισία.

      Διαγραφή
  7. Οι ζύμες με ελαιόλαδο (και ίσως λίγο βούτυρο γάλακτος μόνον για το άρωμα) είναι πραγματικά από τις καλύτερες που μπορεί να έχει η ελληνική κουζίνα.
    Καλό φθινόπωρο εύχομαι και με βαθιές εισπνοές-εκπνοές (όπως έγραψα και στην φίλια Αμαλία) για να μπορέσουμε να δούμε τα πράγματα με πιο καθαρή ματιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μου άρεσε η παραλλαγή με το ελαιόλαδο, μιας και δεν είμαι μεγάλη θαυμάστρια του βουτύρου! Ήρθε η ώρα να ξεστοκάρω και τις δικές μου μαρμελάδες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή