Τετάρτη 13 Μαΐου 2009

Simenon , Malet , Manchette (post 2)



Είναι απορίας άξιο πώς δεν συναντήθηκαν ποτέ - μυθιστορηματικά πάντα- ο επιθεωρητής Μαιγκρέ με τον Νεστόρ Μπουρμά. Θα αναρωτιέστε μάλλον , ποιος είναι ο εν λόγω κύριος γιατί ο αγαπητός μας επιθεωρητής σας είναι ήδη οικείος και γνωστός. Λοιπόν ο Νεστόρ Μπουρμά δεν είναι άλλος από τον ήρωα του Γάλλου συγγραφέα Λεό Μαλέ και πρωταγωνιστής μιας σειράς μυθιστορήμάτων με τίτλο ''Les nouveaux mysteres de Paris''. O Νεστόρ είναι ένας πολύ ιδιαίτερος τύπος ιδιωτικού ντετέκτιβ. Υποτίθεται πως είναι πρώην αναρχικός κι οπαδός του σουρρεάλ , διαθέτει ένα πολύ ιδιότυπο χιούμορ και γενικά περιφέρεται στο Παρίσι σαρκάζοντας τους πάντες και τα πάντα , φυσικά όμως με μια διάθεση φιλοσοφική. Ιδού τι γράφει η ταμπέλα του : ''Γραφείο Ερευνών Fiat Lux- Παρακολουθήσεις , έρευνες , αποστολές παντός είδους. Μπουρμά ο δυναμίτης , ο άνθρωπος που βγάζει νοκ-άουτ κάθε μυστήριο'' . Ναι , είναι αρκετά ιδιόρρυθμος ο Μπουρμά και σαρωτικός μπορώ να πω. Όπου πάει τσακίζει κόκκαλα , κυρίως με τις ατάκες του. Προσέξτε τι έχει δηλώσει : '' Δεν μπορώ να γίνω ο Λουπέν , δεν καταδέχομαι να είμαι ο Μαιγκρέ , είμαι ο Μπουρμά!'' ( κι εγώ αναρωτιόμουν γιατί δεν συναντήθηκαν ποτέ!). Ο Λεό Μαλέ στα ''Νέα μυστήρια του Παρισιού'' έκανε το εξής: Κάθε μυθιστόρημα της σειράς αυτής διαδραματιζόταν σε διαφορετικό διαμέρισμα του Παρισιού. Έτσι του δινόταν η ευκαιρία να περιγράψει τις ιδιαιτερότητες κάθε διαμερίσματος αλλά και τους κατοίκους και τους ανθρώπους που περιφέρονταν στο εκάστοτε διαμέρισμα. Για παράδειγμα το μοναδικό βιβλίο από τη σειρά που έχει εκδοθεί στα ελληνικά ''Ομίχλη στη γέφυρα Τολμπιάκ'' (εκδ. Κέδρος) εκτυλίσσεται στο 13ο διαμέρισμα. Είναι κρίμα που δεν έχουν εκδοθεί΄στα ελληνικά κι άλλα βιβλία της σειράς . Είχα καταφέρει να βρω ορισμένα στη γαλλική (paperback εκδόσεις) , στην αρχή με είχε αιφνιδιάσει η συχνή χρήση της αργκό -τη χρησιμοποιεί πολύ ο συγγραφέας. Πάντως το ένα και μοναδικό βιβλίο που έχει εκδοθεί στην ελληνική έχει μεταφραστεί παρα πολύ καλά. Είναι πραγματικά κρίμα , γιατί θα δινόταν η ευκαιρία στους έλληνες αναγνώστες να γνωρίσουν έναν αξιαγάπητο ντετέκτιβ αστείο αλλά και φιλοσοφημένο ,γυναικά -παρά το ότι έχει περάσει προ πολλού τα σκαλιά της μέσης ηλικίας- , αιωνίως άφραγκο να περιφέρεται στα διαμερίσματα του Παρισιού με συντροφιά την αγαπημένη του πίπα (φετίχ) σε σχήμα κεφαλής ταύρου!


Αντίθετα αυτός που έχει ευτυχήσει στις μεταφράσεις των βιβλίων του στην ελληνική είναι ο Ζαν Πατρίκ Μανσέτ. Ο Μανσέτ θεωρείται ο ανανεωτής του polar. Τα πιο γνωστά βιβλία του γράφτηκαν γράφτηκαν τις δεκαετίες 70 και 80. Δεν είχε όμως ένα συγκεκριμένο ήρωα -αστυνομικό ή ντετέκτιβ- που περιέφερε στα μυθιστορήματά του. Το αγαπημένο μου από τα βιβλία του είναι το ''Τι λούκι!'' το οποίο , κάπου διάβασα , θα επανεκδοθεί. Δυστυχώς όμως δε θυμάμαι ποια εταιρία πρόκειται να το επανεκδόσει , εγώ το έχω από τις εκδόσεις Στάχυ και μπορώ να πω ότι είχαν κάνει πολύ καλή δουλειά , αν σκεφτεί κανείς ότι έχω διαβάσει το βιβλιο τουλάχιστον 3 φορές. Είναι τρομερά διασκεδαστικό -ναι παιδιά μου, επειδή είναι ένα μυθιστόρημα αστυνομικό δε χρειάζεται να τα παίρνουμε όλα τόσο σοβαρά - και συγχρόνως άκρως ενδιαφέρον. Σας παραθέτω το κειμενάκι στο οπισθόφυλλο του βιβλίου για να πάρετε μια ιδέα : Δεν είναι ευχάριστη δουλειά να ονομάζεσαι Ταρπόν ( Ευγένιος , Λουί-Μαρί) και να είσαι πρώην χωροφύλακας και νυν ιδιωτικός ντετέκτιβ στο Παρίσι, Γαλλία. Ως την ημέρα που αρχίζει να βρέχει τυφλούς που εξαφανίζονται , βρεττόνους ναζί , Σπανιόλους του ηττημένου Δημοκρατικού Στρατόυ και ξυπόλυτους βουδιστές μοναχούς. Εδώ η δουλειά γίνεται διασκεδαστική. Και μάλιστα μέχρι θανάτου...


Το βιβλίο αυτό μπορώ να πω ότι ευτύχησε και στη μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη . Θυμάστε μήπως μια ταινία σε σκηνοθεσία Αλέν Ντελόν , με πρωταγωνιστή τον Αλέν Ντελόν , σε σενάριο (διασκευή ) Αλέν Ντελόν με τίτλο ''Για το τομάρι ενός μπάτσου'' (μην ανησυχείτε δεν πρωτοτύπησε ο έλληνας διανομέας , ο γαλλικός τίτλος είναι ίδιος); Αυτή η ταινία λοιπόν, βασίζεται στο βιβλίο του Μανσέτ ''Τι λούκι!''. Άκρως διασκεδαστική η ταινία , όπως μοιάζει να το διασκεδάζει κι ο Ντελόν (για μια φορά δε χρειάστηκε να το παίξει σοβαρός και του πάει μια χαρά ). Στην αρχή της ταινίας ακούγεται το περίφημο τραγούδι του Oscar Benton ''Bensonhurst Blues''. Θα το αναγνωρίσετε αμέσως !http://www.youtube.com/watch?v=YPyZQj5_d8I.


Στη νέα έκδοση του βιβλίου πρέπει οπωσδήποτε να αναλυθεί ο πρωτότυπος τίτλος του βιβλίου ''Que d'os'' . Έχει πολύ ενδιαφέρον ( στο βιβλίο των εκδ. Στάχυ εξηγούν κάποια πράγματα) και θεωρώ άκρως επιτυχημένη τη μετάφραση σε ''Τι λούκι''.


Εδώ τελείωσε το πολύ μικρό αφιέρωμα στο γαλλικό polar. Δύο παρατηρήσεις πριν κλείσω. 1) Καλό είναι να μεταφράζονται περισσότεροι εκπρόσωποι του polar γιατί παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον το είδος και διαφέρει σημαντικά από την αγγλοσαξωνική αστυνομική λογοτεχνία. 2) Δεν έκανα αναφορά στον Ζαν Κλωντ Ιζζό και τον συγκλονιστικό του ήρωα Φαμπιό Μοντάλ. Για την τριλογία της Μασσαλίας θα μιλήσω άλλη φορά.

4 σχόλια:

  1. Υποκλίνομαι! Εδώ έχουμε να κάνουμε με διδακτορική διατριβή στην γαλλική αστυνομική λογοτεχνία. Πολύ καλό ποστ θα ψάξω να βρω το βιβλίο του Μανσέτ για το καλοκαίρι, είναι για μένα η εποχή του αστυνομικού. Έχεις δίκιο να υπενθυμίζεις το τραγούδι του Benton για την ταινία μιας και ο συνδυασμός τους υπήρξε έντονος, αυτό το: ...μπουι....μπουι .....μας είχε στοιχιώσει τότε!
    Μπράβο crispy!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. navarino-s καλημέρα. Ευχαριστώ πολύ για τα κολακευτικά σας λόγια , αλλά πραγματικά θα χρειαζόμουν περισσότερες από δύο μικρές αναρτήσεις για να γράψω όλα όσα θέλω να πω για το polar! Απλά το είδα ως αφορμή να αναφέρω κάποιον ,μάλλον άγνωστο στους Έλληνες, ντετέκτιβ (τον Μπουρμά) και να θυμηθούμε μια ταινία μ'εκείνο το απίθανο τραγούδι! Ναι , σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να αγοράσετε το ''Τι λούκι!'' του Μανσέτ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι λούκι, Ελληνικά Γράμματα, άρτι αφιχθέν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμε , έχετε δίκιο , Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα είναι η νέα έκδοση του βιβλίου (Το οποίο βιβλίο συνιστώ ανεπιφύλακτα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή