Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Απόγευμα Κυριακής...

....πίνοντας τσάι με τον Haruki Murakami . Με τον Ιάπωνα συγγραφέα Χαρούκι Μουρακάμι , μοιραζόμαστε δύο μεγάλες αγάπες : τη Ρώμη και τη μουσική Τζαζ.



Μόλις τελείωσα το βιβλίο του '' Νότια των συνόρων , δυτικά του ήλιου''. Not my cup of tea για να είμαι ειλικρινής -μπορεί να φταίει ο εθισμός μου στο αστυνομικό μυθιστόρημα-, εν τούτοις δεν μπορώ να μην παραδεχτώ ότι με γοήτευσε με τη γραφή του και με την ευαισθησία με την οποία καταγράφει και παρακολουθεί τα ερωτικά και συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα του ήρωα του. Ως εκ τούτου σίγουρα θα διαβάσω στο μέλλον το -σύμφωνα με κριτικό και κοινό- κορυφαίο βιβλίο του το ''Νορβηγικό δάσος''.
Εν τω μεταξύ θα καλέσω για τσάι τον κο. Μουρακάμι , θα κουβεντιάσουμε για την αγαπημένη μας πόλη υπό τους ήχους του Duke Ellington στο αγαπημένο του '''The star crossed lovers'' , και θα τον φιλέψω με το ωραιότερο και πιο διαφορετικό κέικ λεμονιού που έχω μέχρι στιγμής φτιάξει. Θα του αρέσει , είμαι σίγουρη!

Γαλλικό κέικ λεμονιού με αμυγδαλοβούτυρο
(από το γαλλικό μπλογκ clea cuisine )


Το εντυπωσιακό σε αυτό το γλυκό είναι ο τόσο αρμονικός και τόσο ταιριαστός συνδυασμός λεμονιού κι αμυγδάλου, τα δύο κυρίαρχα συστατικά. Χρησιμοποιούμε το χυμό και το ξύσμα δύο λεμονιών ενώ το αμύγδαλο αντικαθιστά το βούτυρο και κατά το ήμισυ το αλεύρι. Πάμε να δούμε πώς.

Υλικά
3 αυγά
40 γρ αλεύρι
40 γρ αμύγδαλα σε σκόνη
80 γρ ζάχαρη καστανή.
60 γρ αμυγδαλοβούτυρο*
1 κουταλιά του καφέ baking powder
το ξύσμα και το χυμό δύο λεμονιών

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170 βαθμούς.Σ 'ένα μπολ αναμειγνύουμε το αλεύρι , το αμύγδαλο σε σκόνη και το baking powder. Χωρίζουμε τα ασπράδια των αυγών από τους κρόκους. Τα ασπράδια τα χτυπάμε σε πολύ σφιχτή μαρέγκα. Τους κρόκους τους χτυπάμε στο μίξερ με τη ζάχαρη μέχρι το μίγμα μας να αποκτήσει υφή μους. Προσθέτουμε το αμυγδαλοβούτυρο συνεχίζοντας δυνατά το χτύπημα. Ακολουθεί ο χυμός. Μετά προσθέτουμε το μίγμα αλευριού -σκόνη αμυγδάλου  και τέλος το ξύσμα. Μόλις ομογενοποιηθεί το μίγμα σταματάμε το χτύπημα με το μίξερ. Με μια σπάτουλα προσθέτουμε στο μίγμα τη μαρέγκα με πολύ απαλές κινήσεις. Ρίχνουμε το μίγμα σε βουτυρωμένο ταψί - όσο πιο μικρή η διάμετρος του ταψιού τόσο το καλύτερο. Ψήνουμε για 25-30 λεπτά περίπου. Αφήνουμε να κρυώσει τελείως πριν το ξεφορμάρουμε.

* Το αμυγδαλοβούτυρο αν και είναι ένα θαυμάσιο υλικό , δυστυχώς είναι σχετικά δυσεύρετο στα μέρη μας και με ελαφρώς τσουχτερή τιμή. Σε προηγούμενη ανάρτηση που είχα χρησιμοποιήσει ξανά αμυγδαλοβούτυρο , η Αγγελική Ν , του εξαιρετικού ''Λεμόνι και κανέλα'' , σε σχόλιο της με είχε παραπέμψει εδώ όπου εξηγείται πώς μπορεί κανείς να φτιάξει σπιτικό αμυγδαλοβούτυρο. 

9 σχόλια:

  1. πολύ ενδιαφέρον απόγευμα...δημιουργικό...καλή βδομάδα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. !!!
    μου εχει ξεφυγει αυτο το βιβλιο του!!

    δεν ξερω τι υποθεση εχει και αν ανηκει στα φυσιολογικα του ή στα πραγματικου υπερρεαλισμου που γραφει, εγω παντως θα σου προτεινω το κυνηγι του αγριοπροβατου (αν ειχες διαβασει το ποστ στο blog μου σορυ αν επαναλαμβανομαι!).
    αν θες παντως κατι πιο φυσιολογικο τοτε το νορβηγικο δασος ειναι οτι πρεπει. :)

    και το κεηκ σου σημερα πολυ ενδιαφερον!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @pansofix
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα!
    Ναι , ωραίο απόγευμα ήταν και κυρίως...χαλαρό!




    @dimitris.jp
    Καλημέρα (ή μάλλον καλησπέρα!) και καλή εβδομάδα!
    Το βιβλίο υποτίθεται πως παρακολουθεί έναν τύπο από την παιδική του ηλικία μέχρι τη μεσήλικη ζωή του και τις σχέσεις του με τις 3 γυναίκες της ζωής του. Οκ , τα ψιλοβαριέμαι τέτοια θέματα αλλά όπως έγραψα οφείλω να ομολογήσω ότι με κέρδισε σαν συγγραφέα.
    Διάβασα το ποστ σου , θα ψάξω να βρω το ''κυνήγι του αγριοπρόβατου'' με την επόμενη βόλτα στο βιβλιοπωλείο! Μου έκανε εντύπωση που έγραφες ότι το τελευταίο του βιβλίο ξεπούλησε την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του στην Ιαπωνία!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. στην οσακα τουλαχιστον εβλεπα παντου πινακιδουλες που ελεγαν πως εξαντληθηκε.
    τωρα στην επαρχια καπου θα υπηρχε σε καποιο βιβλιοπωλειο χεχε.

    αν το διαβασεις το αγριοπροβατο να μου πεις τι εγινε στο τελος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ok! Η επόμενη γύρα στα βιβλιοπωλεία θα έχει Murakami (& Franzen!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Koίταξε να δεις, για το τσάι και το κέικ συμφωνώ και επαυξάνω! Τον κυριο συγγραφέα, δεν τον γνωρίζω! Αν όμως μιλάει για τρυφερά συναισθήματα και έρωτες, τον πάω! Και ξανάρχομαι στο λαχταριστό κέικ. Σίγουρα θα το έφτιαχνα, αλλά δεν τρώω το αμύγδαλο στα γλυκά. Θα το έχω υπόψιν για κέρασμα σε καλεσμένους όμως. Καλή σου μέρα Crispoula!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Emmanouela
    Καλημέρα! Το αμύγδαλο του δίνει απίστευτα διαφορετική υφή! Το λατρέψαμε τούτο το γλυκό και το εξαφανίσαμε ήδη από τη 2η μέρα!!
    Ναι μιλά για συναισθήματα κι έρωτες το βιβλίο!
    Κάτι σε περιμένει στο άλλο μου μπλογκ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Φανταστικό το κέικ λεμονιού και αμυγδάλου. Το άρωμα του λεμονιού,ειδικά στα κέικ, με ξετρελαίνει. Και ο συνδυασμός με το αμύγδαλο, απίθανος!!!!.
    Α,και ωραία η συνταγή για το αμυγδαλοβούτυρο.
    Κρατώ τη συνταγή για τα χειμερινά κυριακάτικα απογεύματα που έρχονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @eleftheria
    Όντως είναι πολύ ωραίο γλυκό και το αμυγδαλοβούτυρο του δίνει μια απαλή, αφράτη αλλά συγχρόνως ελαφρώς υγρή υφή. Σωστά ναι, ότι πρέπει για τα κυριακάτικα απογεύματα του χειμώνα τα οποία περιμένω πώς και πώς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή