Προεκλογική περίοδος

Η προεκλογική περίοδος βρίσκεται στο αποκορύφωμα της. Ένα έχω να πω: Οι εκλογές δεν είναι αυτό που ήταν κάποτε. Θυμάμαι παλιότερα υπήρχε πολύ πάθος, σε σημείο οι οικογένειες να χωρίζονται σε αντίπαλα στρατόπεδα και να μη μιλούν, οι μεν στους δε, τουλάχιστον για 40 μέρες πριν την αποφράδα μέρα! Ωραίες εποχές! Τα καφενεία, τα μπακάλικα, τα χασάπικα κλπ δέχονταν για πελάτες μόνο ψηφοφόρους της αγαπημένης τους παράταξης. Όλοι ήξεραν τι ψήφιζαν οι υπόλοιποι. Η ημέρα των εκλογών ήταν πάντα σαν εθνική γιορτή. Θυμάμαι τους γονείς μου να φορούν τα καλά τους, να πιάνονται αγκαζέ και να πηγαίνουν όλο καμάρι στο εκλογικό κέντρο. Εγώ έπιανα αγκαζέ τη φίλη μου και πηγαίναμε κι εμείς στο εκλογικό κέντρο, όχι να ψηφίσουμε- ήμασταν ακόμα "τσούπρες" τότε !- αλλά να χαζέψουμε τα στρατιωτάκια που περιφρουρούσαν το κέντρο- τότε έστελναν στρατιωτάκια. Μετά παίρναμε σβάρνα κι άλλα εκλογικά κέντρα για να δούμε πού ήταν οι ομορφότεροι. Το βράδυ πια στηνόμασταν οικογενειακώς στην τηλεόραση, ερχόταν κι η θεία από δίπλα και το ξενυχτούσαμε ευλαβικά. Ακόμα και τα παιδιά, μιας και την επόμενη δεν είχαμε σχολείο. Κοιτούσαμε με αγωνία την οθόνη, ακούγαμε προσεκτικά τους σχολιασμούς των μεγάλων, τέλος συμμετείχαμε στη χαρά ή την απογοήτευση τους. Την άλλη μέρα - την παράλλη μάλλον- όλα γυρνούσαν στον κανονικό τους ρυθμό.

Τώρα πια τα πράγματα έχουν αλλάξει δραστικά. Το μόνο ενδιαφέρον των εκλογών είναι ποιος πολιτικός θα πει την μεγαλύτερη κοτσάνα, να γελάσει λίγο το χειλάκι μας. Κι ακούσαμε ουκ ολίγες τις τελευταίες μέρες, όμως το βραβείο κερδίζει ομόφωνα Θεσσαλός πολιτικός που δήλωσε το εξής: "Θα διώξουμε το Μνημόνιο όπως ο Οδυσσέας τους μνηστήρες της Κλεοπάτρας".

Εκεί που ήμουν απελπισμένη, εντάξει κι οι κοτσάνες έχουν τα όρια τους, είπα να το ρίξω στην αναζήτηση ενδιαφέρουσων συνταγών μπας και ξεχαστώ - έχετε υπόψη ότι εμείς οι food bloggers όταν είμαστε κομμάτια ψυχολογικά (ε όσο να'ναι κατέρρευσα όταν έμαθα ότι ο Οδυσσέας τα είχε και με την Κλεοπάτρα!) ψάχνουμε εμμονικά για συνταγές στο ίντερνετ. Έπεσα πάνω στην συνταγή που ακολουθεί, της άλλαξα λίγο τα φώτα (όπως ο Οδυσσέας της Κλεοπάτρας) και προέκυψε μάλλον το ωραιότερο πιάτο που έφτιαξα φέτος την άνοιξη!

Κοτόπουλο με σπαράγγια σε λεμονάτη σάλτσα με άνηθο

Υλικά για 2 άτομα

2 φιλέτα από στήθος κοτόπουλου
1 ματσάκι σπαράγγια ήμερα
χυμό & ξύσμα ενός λεμονιού
1 κουτάλι σούπας ψιλοκομμένο άνηθο
1 ποτήρι (τουλάχιστον) ζωμό κότας (ζεστό)
2 σκελίδες σκόρδο κομμένες στη μέση
αλάτι
πιπέρι
αλεύρι
ελαιόλαδο

Βάζουμε τα φιλέτα κοτόπουλου ανάμεσα σε φύλλα λαδόκολλας και πιέζουμε με κάτι βαρύ έτσι ώστε να λεπτύνουν λίγο. Καθαρίζουμε τα σπαράγγια και τα κόβουμε σε κομμάτια 2 εκατοστών περίπου. Αν είναι αρκετά χοντρά, τα κόβουμε και κάθετα στη μέση.
Ανακατεύουμε σε ένα ρηχό πιάτο λίγο αλεύρι με λίγο αλάτι και πιπέρι. Στεγνώνουμε τα φιλέτα και τα αλευρώνουμε. Τα τινάζουμε για να φύγει το επιπλέον αλέυρι. Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι, ζεσταίνουμε λίγο λάδι σε μέτρια φωτιά. Σε αυτό θα σοτάρουμε τα φιλέτα μέχρι να πάρουν χρώμα. Τα βγάζουμε από το τηγάνι. Ρίχνουμε επιπλέον λίγο ελαιόλαδο στο τηγάνι (2-3 κουταλιές) και σε αυτό σοτάρουμε το σκόρδο. Μόλις σοταριστεί ρίχνουμε το ξίσμα και το ζωμό. Μόλις πάρει βράση, τοποθετούμε στο τηγάνι τα φιλέτα και τα σπαράγγια. Σκεπάζουμε χαμηλώνοντας λίγο τη φωτιά. Μαγειρεύουμε για 20-30 λεπτά, εξαρτάται από το πάχος των φιλέτων. Πότε πότε ρίχνουμε μια ματιά να δούμε μήπως το φαγητό χρειάζεται λίγο ζωμό ακόμα. Προς το τέλος η σάλτσα θα έχει πήξει λίγο. Εν τω μεταξύ σε ένα μπολάκι χτυπάμε καλά το χυμό λεμονιού με τον άνηθο και λίγο ελαιόλαδο (2 κουταλιές). Το προσθέτουμε στο φαγητό, ανακατεύουμε κουνώντας το τηγάνι πιάνοντας το από το χερούλι του κι αφήνουμε 1-2 λεπτά ακόμα πάνω στο μάτι. Σερβίρουμε αμέσως με ένα ωραίο ελληνικό Chardonnay (πχ Παπαϊωάννου 2013)