Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

Η ιστορία με το ψωμί που δεν ήταν ψωμί

Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης θα μιλήσουμε και σήμερα για τους Αμερικανούς και την προσφορά τους στο σύγχρονο γαστρονομικό σύμπαν. Γιατί όπως και να' χει, οι Αμερικανοί είναι μεγάλοι influentials, πρέπει να το παραδεχτούμε αυτό, κι είναι επιδραστικοί για πολλούς λόγους που θα αναλύσουμε σε άλλη ανάρτηση.
Προς το παρόν θα ασχοληθούμε με μια συγκεκριμένη προσφορά τους και δη για εκείνο το ψωμί που δεν είναι ψωμί αλλά κέικ αλλά ούτε κέικ το λες!
Αναφέρομαι στα γλυκά breads, των οποίων η κανονική ονομασία είναι quick breads κι η οποία ονομασία αναφέρεται σε κέικ, μάφινς, μπράουνις κλπ. Κάπως μπερδεμένα ακούγονται όλα αυτά έτσι προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσω την ορολογία ανακάλυψα ότι ούτε κι οι Αμερικανοί καλά καλά δεν έχουν αποσαφηνίσει τι ακριβώς είναι το (quick) bread, συνήθως δεν συμφωνούν μεταξύ τους παρά μόνο στα εξής στοιχεία:
*Το bread έχει διαφορετική υφή, είναι λιγότερο αφράτο και πιο συμπαγές.
*Αντί για βούτυρο συνήθως χρησιμοποιείται κάποιο είδος ελαίου.
*Η διαδικασία ετοιμασίας είναι διαφορετική- και πιο σύντομη.. Συνήθως αναμειγνύουμε τα υγρά υλικά μεταξύ τους, τα ξηρά μεταξύ τους και γρήγορα γρήγορα αναμειγνύουμε τα μεν με τα δε.
*Πάντα τα ψήνουμε σε μικρό ορθογώνιο ταψάκι. Ναι, το σχήμα παίζει ρόλο, δεν νοείται στρογγυλό bread!

Σε αυτά τα τέσσερα σημεία συμφωνούν, στα υπόλοιπα διαφωνούν κι οι συζητήσεις καλά κρατούν στις ιστοσελίδες και τα φόρουμ.

Από προσωπική εμπειρία, μπορώ να πω ότι τα breads είναι βολικά κι εύκολα και γι' αυτό τα φτιάχνω συχνά. Το banana bread μου είναι πια θεσμός, είναι πολύ μαλακό κι έχει το μεγάλο πλεονέκτημα των breads: δεν στεγνώνει, διατηρείται υγρό για πολλές μέρες κι έχει πάντα την υφή του φρεσκοψημένου. Έχω δοκιμάσει με αχλάδι και στα προσεχώς είναι κι ένα με κολοκύθα.
Προ ημερών όμως έφτιαξα αυτό που ακολουθεί κι είναι απίστευτο! Απλό αλλά απίστευτο! Εύκολο αλλά απίστευτο! Γευστικό και νόστιμο και λαχταριστό και πάντα απίστευτο!


Lemon Bread με γάλα αμυγδάλου



Υλικά

Για το γλυκό:

1 1/2 φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2/3 φλιτζάνι ζάχαρη
1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο
2 μεγάλα αυγά
1 μικρή συσκευασία γάλα αμυγδάλου (αντιστοιχεί σε 200ml) (δες φωτό*)
χυμός και ξίσμα ενός λεμονιού
1 κουταλάκι του γλυκού baking powder
1 πρέζα αλάτι
1 κουταλάκι του γλυκού εκχύλισμα πικραμύγδαλου

Για το γλάσο:

1 φλιτζάνι ζάχαρη άχνη
χυμός ενός λεμονιού
1 κουταλάκι του γλυκού εκχύλισμα πικραμύγδαλου
λίγα αμύγδαλα φιλέ

Θα χρειαστούμε ορθογώνιο ταψί για κέικ 20 εκ x 10 εκ




Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς

Ετοιμάζουμε το ταψί. Λαδώνουμε κι αν θέλουμε στρώνουμε με αντικολλητικό χαρτί (εγώ το κάνω, βοηθά πολύ)

Σε ένα μπολ ρίχνουμε τη ζάχαρη με το ξύσμα λεμονιού και τρίβουμε με τα χέρια. Με αυτόν τον τρόπο θα απελευθερωθούν τα αρώματα του λεμονιού. Σε ένα άλλο μεγάλο μπολ αναμειγνύουμε το αλεύρι με το baking powder και το αλάτι. Ενώνουμε τα υλικά των δύο μπολ μαζί.
Σε τρίτο μπολ χτυπάμε τα αυγά. Προσθέτουμε το γάλα αμυγδάλου, το λάδι, χυμό λεμονιού και εκχύλισμα και χτυπάμε για λίγο ακόμα μέχρι να ομογενοποιηθεί το μείγμα. Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσουμε μίξερ, μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά και με έναν αυγοδάρτη.
Προσθέτουμε το υγρό μείγμα στο μείγμα αλεύρι-ζάχαρη κι αναμειγνύουμε μέχρι πάλι να ομογενοποιηθεί η ζύμη. Ρίχνουμε στο ταψί και ψήνουμε για σχεδόν 1 ώρα. Προσοχή, τα breads πάντα θέλουν παραπάνω ώρα στο ψήσιμο.




Όταν είναι πια έτοιμο το βγάζουμε από το φούρνο και το αφήνουμε λίγο πρν το βγάλουμε από το ταψί.
Ετοιμάζουμε το γλάσο. Σε ένα μπολ χτυπάμε όλα τα υλικά μαζί -μείον το αμύγδαλο- μέχρι να πάρουμε γλάσο με κρεμώδη υφή. Απλώνουμε πάνω από το γλυκό κι αμέσως ρίχνουμε τα αμύγδαλα.

Το γλυκό διατηρείται φρέσκο για αρκετές μέρες κι είναι ιδανικό για το απογευματινό τσάι μιας φθινοπωρινής μέρας (αν κι οι μέρες δεν είναι ακόμα τόσο φθινοπωρινές)








ΥΓ: Λίγα λόγια για τα food blog awards που διοργανώνει το BHMA Gourmet.

Καταρχήν να πω ότι επιτέλους ένα από τα τόσα ελληνικά γαστρονομικά περιοδικά αποφάσισε να πράξει το αυτονόητο! Υπάρχει τόσος πλούτος από food blogs στον ελληνικό κυβερνοχώρο που η θέσπιση βραβείων επιβαλλόταν. Θα ρωτήσετε γιατί. Για το λόγο που θεσπίζονται βραβεία, να επιβραβευθεί ο άξιος και να ανεβαίνει χρόνο με το χρόνο η ποιότητα, η ύλη, το ενδιαφέρον.

Μία παρατήρηση: Ο χρόνος διεξαγωγής δεν είναι ο κατάλληλος. Ανακοινώνεται μέσα Σεπτέμβρη και πρέπει να ψηφίσεις μέχρι μέσα Οκτώβρη. Το θέμα είναι ότι έχει προηγηθεί ένα ολόκληρο καλοκαίρι κατά τη διάρκεια του οποίου τα περισσότερα blogs παραμένουν ανενεργά ή σχεδόν ανενεργά -ιδιαίτερα τον Αύγουστο. Καλύτερα, κατά τη γνώμη μου πάντα, θα ήταν να διεξαγόταν ο διαγωνισμός Απρίλη-Μάη, όταν πια έχει περάσει ένας γόνιμος χειμώνας για τα food blogs. Όπως κάνει άλλωστε πολύ σωστά και το saveur.

Καλή επιτυχία στους συμμετέχοντες!

18 σχόλια:

  1. Καλησπέρα. Ενώ συμφωνώ απόλυτα με όσα λες για τα βραβεία του Βήματος, ακόμα και για το ότι έπρεπε να γίνουν την άνοιξη, διαφωνώ εντελώς με τον τρόπο που γίνονται. Δεν είναι δυνατό να βγαίνει καλύτερο αυτός που έχει τους περισσότερους φίλους στο ίντερεντ, είναι από τις περιπτώσεις που δεν χωράει δημοκρατία. Υπάρχουν οι "ειδικοί", η επιτροπή, όπως και σε κάθε διαγωνισμό, που θα αποφασίσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, σε αυτό που λες έχεις δίκιο, είναι βλακώδεις και καθόλου δίκαιες οι ψήφοι μέσω like στο facebook. Μου έκανε εντύπωση που επέλεξαν αυτόν τον τρόπο. Τέλος πάντων πρώτη φορά είναι, ίσως το δουν ότι δεν είναι σωστός ο τρόπος και δεν το υιοθετήσουν την επόμενη φορά.
      Αυτό που με έχει μπερδέψει είναι πότε "κλείνουν οι κάλπες"! Είχα διαβάσει ότι είναι μέχρι τις 14/10 αλλά βλέπω ότι συνεχίζεται κανονικότατα!

      Διαγραφή
  2. για μενα ολα αυτα ειναι κεικς :P χχαχαχα!!
    υπεροχο το κεικ σου και το γλασσο κλεβει την παρασταση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναστασία καλημέρα,

      Με το γλάσο συνέβη το εξής: Είχα ξεμείνει από ζάχαρη άχνη και πήγα τρέχοντας στο πιο κοντινό μαγαζί που είναι ένα bio κι είχε άχνη...καστανή!! Δεν είχα ξαναδεί καστανή άχνη αλλά αναγκαστικά την πήρα. Γι'αυτό το γλάσο δεν έχει το κλασικό λευκό χρώμα!!!

      ΥΓ: Ήταν να ανέβω Κοζάνη αρχές Νοεμβρίου αλλά δυστυχώς ακυρώθηκε το ταξίδι

      Διαγραφή
    2. και εγω πρωτη φορα ακουω καστανη ζαχαρη!!!!
      εεεεεε γιατι;;;; .... σε περιμενω οποτε σε βγαλει ο δρομος!!!!

      Διαγραφή
    3. Μακάρι να τα καταφέρω κάποτε. Με έχεις ξεσηκώσει με την κοζανίτικη κουζίνα!

      Διαγραφή
  3. Καλησπέρα Crispy

    Μιλάμε για πολύ ωραίο και άκρως αρωματικά "bread" από τα υλικά που διάβασα. Είναι ένα αρτοπαρασκεύασμα που το συνηθίζω κι' εγώ με διάφορα μείγματα, καθώς είναι ωραία λύση για το σχολείο, ειδικά αν διαθέτεις αρτοπαρασκευαστή για να κάνει την "πρώτη" δουλειά.

    Για τα βραβεία τώρα, ας μου επιτραπεί ν' απαντήσω, καθώς συμμετέχω στην όλη διαδικασία (αν και είχα τις δικές μου προσωπικές αμφιβολίες) ως διαγωνιζόμενη.
    Η ανακοίνωση του διαγωνισμού αν δεν με απατά η μνήμη μου έγινε περίπου τον Απρίλιο, μέσα από το site του Gourmet, αλλά και στο περιοδικό αυτό καθαυτό. Προσωπικά είχα κάνει μια αναδημοσίευση στο δικό μου face book, εκείνη την εποχή, για να το δουν κι΄ άλλοι που ενδεχομένως να ενδιαφέρονταν.

    Τα πράγματα όμως μετά "πoάγωσαν" για αρκετό καιρό. Δημοψηφίσματα, εκλογές, καλοκαίρι...και η ανακοίνωση για γνωριμία με τους food bloggrers που είχαν επιλεγεί, ήρθε για τον Σεπτέμβριο.
    Και αφού έγινε η πρώτη συνάντηση και οι γνωριμίες όλων με σχεδόν όλους, ήρθαν οι επεξηγήσεις και ορίστηκε πως η λήξη για την ψηφοφορία μέσω Facebook θα είναι μέχρι τις 14/12/2015 και όχι μέχρι τις 14/10/2015, όπως αναφέρεις.

    Ενδεχομένως το "στήσιμο" της όλης διαδικασίας να μην είναι καλό, αλλά πρώτη φορά είναι όπως λες κι' εσύ. Κι αν υπάρξουν επόμενες τα πράγματα θα είναι σίγουρα πιο βελτιωμένα.

    Καλό βράδυ και συγγνώμη αν έγραψα αρκετά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πηνελόπη καλησπέρα,

      Γράφε όσο θέλεις κι ό,τι θέλεις, αν μη τι άλλο γι'αυτό γράφω ορισμένα πράγματα για να υπάρχει μια γόνιμη συζήτηση. Και γενικά αυτός είναι ο στόχος, γιατί καλό και το φαγητό αλλά η συζήτηση, συζήτηση!

      Θυμάμαι που είχαν ανακοινώσει την άνοιξη τις κατηγορίες κι οι μπλόγκερ έπρεπε να δηλώσουν σε ποια κατηγορία επιθυμούσαν να διαγωνιστούν. Μετά έγινε η επιλογή από την επιτροπή και τώρα το φθινόπωρο ξεκίνησε η τελική φάση. Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι αν όντως η ψηφοφορία έκλεισε στις 14/10. Γιατί το edito του ΒΗΜΑ Gourmet στις 18/10 καλεί τους αναγνώστες να ψηφίσουν!!! Μπερδεύτηκα! Βάζω και link: http://www.tovima.gr/vimagourmet/kitchen/article/?aid=746870

      Σου εύχομαι καλή επιτυχία!

      Κι ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου! :-)

      Καλό βράδυ!

      Διαγραφή
  4. Με γάλα αμυγδαλου... ενδιαφερον.
    Αλλη μοδα και αυτη με τα breads. Που μεχρι τωρα εγω ηξερα οτι μπρεντ ειναι το ψωμι και τωρα σου λένε οχι μανδαμ ξεχνα οτι εμαθες στην Λιγουανφον χα χα.
    Αν ειναι influentials οι Αμερικανοι λεει;! Σε όλα τα επιπεδα... για κακη μας τύχη!

    Εμα φυσικα και ειναι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. BF

      Θα έλεγα για καλά και κακή μας τύχη. Είναι ορισμένα πεδία στα οποία είναι πολύ πιο μπροστά από εμάς τους μονόχνωτους Ευρωπαίους, από την άλλη ώρες κι ώρες αναρωτιέσαι για τον τρόπο σκέψης τους, τη νοοτροπία τους πχ για το θέμα των όπλων.

      Ναι, στα μαθήματα Αγγλικών πρέπει να τους τονίζουν ότι οι Αμερικανοί έχουν breads και...breads!

      Διαγραφή
    2. Μονόχνωτοι οι Ευρωποι (εμεις πάλι όχι χα χα) θα συμφωνησω... αλλά ποοοοοοσο μα πόσο συντηρητικοί η πλειοψηφία των Αμερικανών ε? Μη κοιτάς που τους σώζει μια Νιου Γιόρκ και ένα Μαιάμι!

      Διαγραφή
    3. συντηρητική χα χα, μα τι γράφω.

      Διαγραφή
    4. Ω καλά, μην ανησυχείς, εγώ να δεις λάθη που κάνω πάνω στη βιασύνη μου!!

      Διαγραφή
  5. Γεια!!! Θα ήθελες να ρίξεις μια ματιά στο blog μου:http://booksfrien.blogspot.com/ ;;; Θα το εκτιμούσα πολύ <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εχεις δίκιο. Αυτα τα bread είναι πολύ ωραία.
    Μ αρέσουν που κρατάνε μέρες κι είναι σαν φρέσκα.
    Γάλα αμυγδάλου δεν έχω δοκιμάσει ποτέ. Θα το δοκιμάσω ;)
    Ιδανικό συνοδευτικό για τσάι.

    Για τα βραβεια τώρα..η αλήθεια είναι πως εγώ (αλλά και ΄αλλοι foodbloggers που το έχουμε συζητήσει) δεν πήραμε χαμπάρι για τον διαγωνισμό. Μια φορά είδα τυχαία στο σαιτ του βημα Gourmet κάτι αλλά δεν κατάλαβα τι διαγωνισμός ήταν. Ουτε νομίζω έγινε τόσο πολύ γνωστό στη κοινότητα των μπλογκς, να παροτρύνουν να παρουν μέρος. Πάντως η αρχή έγινε.

    ΦΙλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάριον καλημέρα,

      Κι εγώ στην αρχή όταν είχα δει το διαγωνισμό στο Βημα Γκουρμέ δεν είχα καταλάβει ότι επρόκειτο για βραβεία! Το περίεργο ήταν ότι έπρεπε να δηλώσεις συμμετοχή (για βράβευση;;;) και να σε επιλέξει μετά η επιτροπή για την τελική κατάταξη. Τέλος πάντων η αρχή έγινε, καλό είναι κι αυτό.

      Τα bread τα λατρεύω 1) γιατί γίνονται εύκολα 2) όπως λες κρατάνε μέρες, Το επόμενο που θα δοκιμάσω θα είναι με κολοκύθα! Της εποχής! :-)

      Καλό Σ/Κ!
      Φιλιά!

      Διαγραφή